Charon-Deep Water

Peace behind your eyes is nothing I admire
Revealed, devoted to something you can't hide
In to the darkest hour she cast upon her roam
Haven't you learned how this went too far
Has it been a sin, the wait on me and more than I could reap

Slow where it sleeps forevermore, buried in frail dreams
Buried in deep water, built in me

A song for lost desire to make it all come alive
Revealed, devoted to something you can't hide
Slowly breathing in what they have praised to still
Haven't they learned how this went too far
The wait on me, the more than I could reap

Slow where it sleeps forevermore, buried in frail dreams
Buried in deep water, built in me

Where it sleeps forevermore, buried in frail dreams
She's on for the everlast scum-desire and the lust will burn her eyes
Free round in heaven and back to hell, where the courage blows the horns

Slow where it sleeps forevermore, buried in frail dreams
Buried in deep water, built in me
Where it sleeps forevermore, buried in frail dreams

Advertentie: Argo II

ARGO II - VEERBOOT VOOR DE ACHERON

Deze nieuwe ferryboot is speciaal ontworpen voor het overzetten van groepen passagiers over de Acheron in de Onderwereld. 

De boot, genaamd de Argo II, is zo ontworpen dat het comfortabel en zonder veel inspanning van de ene oever naar de andere kan varen.
Het open ontwerp vervaagt het onderscheid tussen binnen en buiten en maakt het de passagiers mogelijk om optimaal van de omgeving te kunnen genieten.

Charon klaagt

Charon vertelt:

“Eigenlijk mag ik alleen doden meenemen naar de overkant, tja, ja, ja. En dan nog wel alleen de doden die behoorlijk begraven zijn. Levenden mogen in principe niet mee. Daar is mijn bootje niet op gebouwd, tja, ja, ja.

Die levenden, die zijn veel te zwaar. Als ik die over moet zetten, dan krijg ik enorm veel last van mijn oude rug, tja, ja, ja.

Bovendien trappen ze met hun voeten mijn bootje lek. Dan moet ik dat weer repareren en water hozen en dan gaat mijn oude, kromme rug nog meer pijn doen.

Eigenlijk zou ik zo zachtjes aan eens een nieuwe boot moeten hebben. Het hout van deze is compleet verrot aan het raken. Bijna net zo verrot als mijn oude, pijnlijke rug, tja, ja, ja.

Maar nu ken ik toevallig een mannetje die heel goed schepen kan bouwen, tja, ja, ja. Hij heeft eerder al een goeie schuit gemaakt: de Argo, het schip waar Iason ooit op gevaren heeft. En dit mannetje had wel een leuk idee voor een nieuwe boot. Alleen Hades werkt niet zo mee. Die vrek weigert geld uit te geven voor een nieuwe boot. Hij vindt dat deze nog best wel een poosje mee kan gaan, tja, ja, ja. Nou, hij heeft makkelijk praten. Hij hoeft niet dag en nacht van de ene oever naar de andere te varen. Nee, ik moet al dat zware werk doen.

Wat heb ik toch een helse baan, tja, ja, ja.”

Veerman van de Acheron

Βαρκάρη του Αχέροντα

Σ΄ έχουν ξεδιαλεγμένο

Να ΄χεις μολύβι στην καρδιά

Στα μάτια νυχτερίδες

Κι όσους ρωτoύν για συγγενείς

Να λες πως δεν τους είδες

Ήρθα κι εγώ ένα πρωινό
Που 'χαν τα χόρτα πάχνη
Μήτε στη βάρκα να ανεβώ
Ούτε για να ρωτήσω
Στην όχθη μόνο να σταθώ
Και να σου τραγουδήσω

Φοράει ο μέρμηγκας γυαλιά
Κι οι πέτρες έχουν γένια
Έχεις κι εσύ κακόμοιρε
Κουπιά σε μαύρα χάλια
Που μόλις πέσουν στο νερό

Λιώνουν σαν παξιμάδια.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Veerman van de Acheron
ze hebben je voorbeschikt
om lood in het hart te hebben
vleermuizen in de ogen
allen die vragen naar hun naasten
zeg jij dat je ze niet gezien hebt.

Maar ik kwam op een morgen
waarop het gras berijpt was
noch stapte ik de boot in
noch vroeg ik ergens om
ik sta alleen op de oever
om een lied voor jou te zingen.

De mier draagt een bril
en de stenen hebben baarden
en jij ongelukkige hebt
roeiriemen in zwarte drek
die zonet neerkwamen in het water
ze smelten als beschuitkoekjes

Toteninsel - Arnold Böcklin (fragment)

Aan de oever

Aeneas and the Sibyl - English School

Door het donker traden wij het onderaardse rijk binnen. Dit was de weg die de schimmen afleggen richting de modderige Acheron waar veerman Charon hen die begraven zijn overbrengt naar hun bestemming. Hen die geen graf hebben weert hij. Die zijn gedoemd honderd jaar lang als vleermuizen rond te dolen op deze onherbergzame oevers alvorens ze toegang krijgen tot de gammele schuit.

Terwijl wij wachtten op de veerboot en zijn grimmige schipper ontwaarden wij Palinurus. Hij smeekte Aeneas hem mee te nemen. Hij was overboord geslagen en had zwemmend toch het strand weten te bereiken. Daar werd hij echter doodgeknuppeld door volk dat hem in de branding aantrof.

Charon neemt echter geen illegalen mee in zijn bootje. Laat het hem een troost zijn, dat zijn gebeente weldra gevonden zal worden en dat men een grafheuvel voor hem zal opwerpen. De locale bevolking zal hem vereren met offers en men zal die plaats zijn naam geven.

Toen de boot aanmeerde en Charon ons zag, begon hij gelijk moeilijk te doen. Ach, ik had ook niet anders van hem verwacht. Hij begon te mopperen dat zijn bootje niet stevig genoeg was om levenden mee te nemen. Herakles was er ook zowat doorheen gezakt en het had hem veel tijd gekost om de gaten te repareren die daardoor ontstaan waren. En hij deed ook moeilijk over het zwaard dat Aeneas in zijn hand had.

Nadat ik hem gerustgesteld had door hem te vertellen dat Aeneas niet naar de onderwereld gekomen was om honden of vrouwen te ontvoeren, maar om zijn vader te spreken, kalmeerde hij een beetje. Iemand die uit liefde deze tocht wil ondernemen, daar heeft hij ontzag voor. Hij heeft wel een grote mond, maar ook een klein hartje dat snel ontroerd is. 

Into The Realm Of Hades

IBANT OBSCURI

SOLA SUB NOCTE PER UMBRAM

DONKER, ONDER EENZAME NACHT,
GINGEN ZIJ DOOR DE SCHADUW

Goden van de onderwereld

Gone are the leaves on the Hecate trees

Shed to the wind till her skeleton claws the sky

I am alone in a forest of memory

Dragging behind me the howl of the winter

Hecate

Hecate

Hecate

________________________________________________

Persephone, Persephone

Speak to me your mysteries

I'll eat from the pomegranate seeds

From the seeds, From the seeds

Of your womb

Queen of the Underworld

You guard the secrets of the dead

I've paid my coin to Charon

I've crossed the River Styx

Won't you speak to me

Speak to me your mysteries

Dreams are hidden in the darkness

Guide me to the halls of Hades

Daughter of Demeter

Take my hand into the night

Won't you speak to me

Speak to me your mysteries

Rituelen

Capo Miseno

Nadat we de urn met de as van Misenus bedekt hadden met een zware grafsteen, plaatste ik zijn roeiriem en zijn trompet daar boven op.

Moge deze plaats gelegen aan deze hoge berg voor eeuwig naar hem genoemd worden.

Toen was het tijd voor de rituelen die nodig waren om de onderwereld te kunnen betreden.

In een diepe spelonk werden vier zwarte stieren, een zwartwollig lam en een onvruchtbare koe plechtig geofferd aan de goden van de onderwereld: Hekate, Nyx, Persephone en Pluto.

Bij het aanbreken van de dag ging de aarde trillen, begonnen de honden in de verte klagelijk te janken en leek de grot zich nog verder te openen.

Met een diepe, hese stem sprak de Sibylle de woorden: “Pak je zwaard, toon moed, volg mij”.

Toen stormde ze dieper de grot binnen.

Dit was de toegang tot de onderwereld. Hier zal ik het rijk van Hades binnentreden. Maar is het mij ook toegestaan weer terug te keren naar het land der levenden? 

Looking for...

Looking for something

Something new

Something good

Something fast

Something exciting

Looking for something

Something won

Something real

something strong

Something exciting

Looking for something

Something won

Something good

Something strong

Something exciting

Looking for something

I wanna share something

I wanna feel

Something won

Something real

Something exciting...

Zoeken naar...

William Turner - De Gouden Tak

Bedroefd verliet ik de grot. Wat een verschrikkelijke woorden sprak de Sibylle. Een van mijn mannen zou plots gestorven zijn. En dat was nog niet eens opgemerkt.

Als haar woorden op waarheid berustten, zou ergens een dode moeten liggen.

We speurden het hele gebied rond de schepen af. Uiteindelijk vonden we half onder het zand van het strand het lichaam van Misenus. De arme stakker was door een golf op de scherpe klippen te pletter geslagen.

Alweer een dode te betreuren. Alweer verdriet. Houdt het dan nooit op?

De Sibylle had gelijk wat betreft het verlies van een van mijn mannen. Ze had dat naar waarheid voorspeld. Haar adviezen konden we dus maar het beste opvolgen. Ik liet de mannen in het bos hout zoeken voor een brandstapel zodat we de ongelukkige Misenus zijn laatste eer konden bewijzen.

Terwijl ik de mannen bezig zag met het kappen van bomen, vroeg ik me af waar in dat oude donkere woud toch die boom met de gouden tak, waarover de Sibylle had gesproken, zich zou bevinden.

Zoeken leek mij onbegonnen werk. Het bos was zo onmetelijk groot en er stonden zoveel bomen. Had ik maar ergens een aanwijzing gehad waar die boom stond, dan zou het gemakkelijker zijn. Ik was de wanhoop nabij. Dit leek me een onmogelijke opgave.

Toen zag ik echter twee duiven mijn richting op komen. Ik herkende ze gelijk als de vogels van mijn moeder. Zij zou mij hierbij helpen. De duiven zouden me de weg wijzen naar de gouden tak. Als ik hen volg, dan zal ik de boom vinden.

De duiven vlogen voor mij uit diep het woud in. Uiteindelijk streken ze neer in een oeroude eikenboom met goudglanzend gebladerte. Dat was de boom met de gouden tak.

Ik deed wat de Sibylle me opgedragen had en brak met de hand de gouden tak van de boom af. Daarna dankte ik mijn moeder en zocht ik me een weg terug door het dichte woud. 

Good Advices

When you greet a stranger look at his shoes

Keep your money in your shoes, put your troubles behind

When you greet a stranger look at her hands

Keep your money in your hands, put your troubles behind

Who are you going to call for help, what do you have to say

Keep your hat on your head

Home is a long way away

At the end of the day, I'll forget your name

I'd like it here if I could leave and see you from a long way away

When you greet a stranger, look at her shoes

Keep you memories in your shoes, put your troubles behind

Who are you going to call for, what do you have to say

Keep your hat on your head

Home is a long way away

At the end of the day, when there are no friends

When there are no lovers, who are you going to call for help

What do you have to change

A familiar face a foreign place I forget your name

I'd like it here if I could leave and see you from a long way away

Who are you going to call for help, what do you have to say

Keep your hat on your head

Home is a long way away

Adviezen

Sibylle van Cumae - Michelangelo

Zojuist

zijn de woorden

van de grote Apollo

door mijn mond

gesproken

raadsels

maar

waarheid

draaiende als een derwisj

bezield

vertalend

verklarend

de toekomst

het noodlot

onoverkomelijk

voorbestemd

en nu

zwijgen

uithijgen

rusten

de godheid

heeft gesproken

mijn taak

is volbracht.

Amper was ik bekomen van het goddelijk vuur in mij toen Aeneas mij verzocht hem te begeleiden naar de onderwereld. De geest van zijn vader had hem opgeroepen naar de Hades te komen om hem zijn lot te verduidelijken.

Ach, hoe gemakkelijk is het de onderwereld te betreden. Lastiger is echter de terugkeer. Slechts weinigen is het vergund het daglicht daarna opnieuw te aanschouwen. Maar als hij tweemaal in het schuitje van Charon de stromen van de onderwereld wenst te bevaren, zal hij eerst de gouden tak moeten plukken om die te schenken aan koningin Persephone. Deze gouden tak is verborgen in een donkere boom in het heilige woud. Hij dient met de hand de eerste goudgebladerde tak te plukken. Zodra die is verwijderd, vormt zich een nieuwe tak: de gouden tak. Deze dient hij eveneens met de hand te plukken.

En ach, nog een kleinigheidje. Onwetende is hij nog dat een van zijn mannen zojuist is overleden. Deze man moet eerst met gepaste eerbewijzen een rustplaats vinden eer de onderwereld voor hem toegankelijk is.

Dat zijn de voorwaarden. Adviezen zijn er om opgevolgd te worden. 

Visiones de una Sibylla

Cumae

François Perrier - Aeneas and the Cumaean Sibyl

Na enige tijd kwamen we aan op de kust van het Euboïsche Cumae. Daar ging ik op zoek naar de vertaalster van de stem van Apollo: de Sibylle.

Bij de tempel van deze god bleef ik even staan om de deuren te bewonderen. Ze waren gemaakt door Daidalos. Deze man was, na het labyrint van koning Minos met vleugels, bijeengebonden met was, te zijn ontvlucht, op deze zelfde kusten neergestreken. Hier had hij deze tempel gebouwd.

Terwijl ik zo stond te mijmeren hoorde ik plots de stem van de Sibylle. Ze zei, dat ik beter zeven jonge stieren en evenveel mooie schapen kon offeren dan daar zo maar te blijven staan dromen.

Ze had gelijk. Meteen liet ik de mannen doen wat ze had gezegd. Onderwijl volgde ik haar de Euboïsche rots in alwaar ze de orakels zou raadplegen.

Hier vertaalde zij de stem van de grote Apollo. Terwijl de godheid bezit van haar nam, veranderde haar hele voorkomen. Haar haren gingen overeind staan, haar ademhaling werd dieper en ze leek wel te groeien. Haar stem werd haast goddelijk. De god sprak door haar over nog meer oorlog, dreiging van de kant van Hera en over een vrouw. Ik zou het huwelijk opnieuw aan moeten durven, niet voor gevaren moeten wijken, maar moed tonen, want leed dat men vreest is erger dan het leed zelf. 

AINEIAS THEME

 HEART OF COURAGE 

ADVERTENTIE

DIT WEBLOG WORDT MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR: 

POSEIDON WATERBEDDEN

In The Arms Of Morpheus

How painful is my midnight,

Sharing my dying friends' scream

Where all the changing moonlights

Pale your skin in my fading dream.

What heat your frail kisses hide,

Like honey in my skin and breath,

They are my only thoughts when blind I ride

In the hell man made to conquer his own death.

Chorus:

You were the one that God chosen in my dreams

To be his angel in white,

And while you smiled and ascended,

I discovered I was the sky.

Embracing you with clouds and rain,

Keeping you warm and tighten,

Till you went too far away,

And I awoke alone to cry.

How loud my heart is calling,

How close the darkness at my soul,

How insane man can be,

And me too being here with them all.

The day will come to embrace you

Under the blue heavens that gave us birth,

To renew our vows as woman and man

And lovers in the shadows of earth.

  

Chorus:

  

How quiet is my midnight,

Now that my friends died

And all the changing moonlight

Pales their empty faces turned to the sky

Deep In The Arms Of Morpheus.

Ain't it a shame?
Ain't it a crime?

When everyone around is thinking I am me and mine
Misty blue, be my colour for today
'cos I feel a mountain movin' underway
Oh I only hope I make it by
'case I'm needed when I'm older

And if I should die in my sleep
If I pray and there's no-one to turn to
If I suddenly feel
that life's too tough
I fall into the arms of the one that I love

Can't you see, there is a better way for us
Deep inside the arms of morpheus

Ain't it a shame?
Ain't it a sin?

In lookin' for a loser we see no-one ever wins
Misty blue, be my friend for just today
I don't mind it if you blow them all away
Oh I only pray that I get by
'case I'm needed when I'm older

And if I should die in my sleep
If I pray and there's no-one to turn to
If I suddenly feel
that life's too tough
I fall into the arms of the one that I love

Can't you see, there is a better way for us
Deep inside the arms of morpheus

Right now, I'm glad I see
I guess I should be on for a page in your diary

Oh yeah, as you can be free
I'm glad I got away before you ruined me

When I'm down I'm hangin' on
feels good to be alone
And I guess it's you that taught me why

Ain't it a shame?
Ain't it a crime?

If I die tomorrow, baby, would I be leaving much behind?

And if I should die in my sleep
If I pray and there's no-one to turn to

If I suddenly feel
that life's too tough
I fall into the arms of the one that I love

Can't you see, there is a better way for us
Can't you see, there is a better way for us
So deep in the arms 
of morpheus

Palinurus

Nadat we de schepen hadden hersteld en op emotionele wijze afscheid hadden genomen van de achterblijvers, voeren we met gunstige wind naar Italia.

We zeilden voor de wind en alles leek ons mee te zitten.

Op een nacht, toen we Italia al bijna bereikt hadden, schrok ik plotseling wakker uit mijn diepe slaap. Een gevoel van ongerustheid bekroop me. Er was iets aan de hand, dat voelde ik. Maar wat?

Ik tuurde om mij heen en zag dat we recht op de rotsen waar destijds de Sirenen verbleven afkoersten. Ik schreeuwde naar mijn stuurman om op tijd bij te sturen, maar ik zag dat er niemand aan de helmstok stond. Waar was Palinurus? Was hij in slaap gevallen en overboord geslagen?

Snel nam ik het roer in handen en stuurde het schip verder richting Cumae.

Ach arme Palinurus, mijn dierbare stuurman, ik hoop dat je zwemmend de kust zult bereiken en niet zult sterven in de wrede diepe zee. 

Re: klein verzoekje

Onderwerp: Re: klein verzoekje
Van: poseidontheone@poseidon.com
Aan: aphroditjuh@olymponet.org 

Lief Aphrodietje van me,

Maar natuurlijk wil ik jouw zoon een beetje in de gaten houden. Je weet toch dat je maar hoeft te kikken en ik sta voor je klaar. Ik doe alles voor mijn lievelingsnichtje. 
Ik zal zorgen dat hij veilig in Italia aankomt en dat die IRRItante Hera hem geen kwaad kan doen zo lang hij zich op mijn zeeën bevindt. 
Maar (en dat is echt een kleine maar) er is er één die helaas de reis naar Italia niet zal maken. Die zal in mijn golven terechtkomen. Dat is toch maar een klein offertje, nietwaar? De rest wordt gespaard.
By the waves, wanneer spreken we nog eens af?    

X,

Po

Mail van Aphrodite aan Poseidon

Onderwerp: klein verzoekje
Van: aphroditjuh@olymponet.org 
Aan: poseidontheone@poseidon.com

Lief oompje van me,

Ik heb een klein verzoekje aan jou. 
Zou jij ervoor willen zorgen dat mijn zoon Aineias veilig in Italia aankomt?

De vorige keer probeerde tante Hera zijn vloot te vernietigen en heb jij dit gelukkig kunnen voorkomen. Maar ik weet zeker dat ze weer ergens op zit te broeden. Laatst had ze zelfs de vrouwen tegen hem opgestookt.

Zou jij ze een beetje in de gaten willen houden, zodat mijn zoon niets overkomt?

Als ik iets voor jou kan doen, Poseidonnetje lief, dan hoor ik dat wel van je, hè.  

Kusjes,

Aphrodite

Smoke

My Lullaby, hung out to dry

What's up with that? It's over

Where are you dad, Mom's lookin' sad

What's up with that? It's dark in here

Why, bleeding is breathing

You're hiding underneath the smoke in the room

Try, bleeding is believing

I used to

My mouth is dry, forgot how to cry

What's up with that? You're hurting me

I'm running fast, can't hide the past

What's up with that? You're pushing me

Why, bleeding is breathing

You're hiding underneath the smoke in the room

Try, bleeding is believing

I used to

I used to

Why, bleeding is breathing

You're hiding underneath the smoke in the room

Try, bleeding is believing

I saw you crawling on the floor

Why, bleeding is believing

You're hiding underneath the smoke in the room

Try, bleeding is believing

I saw you crawling to the door

Why, bleeding is believing

You're hiding underneath the smoke in the room

Try, bleeding is believing

I saw you falling on the floor

De verschijning

Twijfel over wat ik zou moeten doen hield me lange tijd uit mijn slaap. Ik staarde naar de vlammen van het vuur en dacht na wat het beste zou zijn voor het Trojaanse volk. Plotseling leek het alsof er iemand door de rook van het vuur op mij afkwam. Het was de schim van mijn vader. Hij was door Zeus gezonden om mij te vertellen dat ik met de dapperste mannen naar Italia moest vertrekken. Maar allereerst zou ik langs de Sibylle van Cumae moeten gaan want die zou mijn gids naar de onderwereld zijn. Daar zou hij mij verder over mijn toekomst vertellen.

Net zo snel als hij met de rook van het vuur gekomen was, verdween hij met diezelfde rook de lucht in.

Ik weet nu wat me te doen staat. Ik zal met hen die meewillen vertrekken naar Italia. Zij die achter willen blijven, zal ik niet dwingen. Zij kunnen bij Akestes blijven. Dan zal Sikelia hun nieuwe thuis zijn. Zo is de wil van Zeus. 

Never ending road?

The road now leads onward

As far as can be

Winding lanes

And hedgerows in threes

By purple mountains

And round every bend

All roads lead to you

There is no journey's end.

Here is my heart and I give it to you

Take me with you across this land

These are my dreams, so simple and few

Dreams we hold in the palm of our hands

Deep in the winter

Amidst falling snow

High in the air

Where the bells they all toll

And now all around me

I feel you still here

Such is the journey

No mystery to fear.

Here is my heart and I give it to you

Take me with you across this land

These are my dreams, so simple and few

Dreams we hold in the palm of our hands

The road now leads onward

And I know not where

I feel in my heart

That you will be there

Whenever a storm comes

Whatever our fears

The journey goes on

As your love ever nears

Here is my heart and I give it to you

Take me with you across this land

These are my dreams, so simple and so few

Dreams we hold in the palm of our hands