Gustave Moreau - Hera
Hera vertelt:
Dat rotjong van
die bitch van een Aphrodite was ontkomen aan de golven, omdat mijn plannen
gedwarsboomd werden door mijn broertje Poseidon.
Jammer, jammer,
jammer.
Het wachten was op
een volgende gelegenheid om hem te pakken te nemen.
Toen ze weer terug
waren op Sikelia zag ik een nieuwe mogelijkheid om hem dwars te zitten, want
als het aan mij ligt zullen ze nooit een nieuwe stad stichten in Italia.
Ik had een plan
bedacht. De vrouwen moesten maar eens in opstand komen. Die waren dat gedwaal
over zee toch al meer dan zat.
Ik besloot Iris
naar ze toe te sturen om hen eens flink op te stoken. Ze moest verkleed als
oude vrouw de Trojaanse vrouwen aansporen de schepen te verbranden. Op te
stoken en verbranden, leuke combinatie met die woorden.
Ja, ze moesten de
schepen maar eens achter zich verbranden.
Alleen ging niet
alles even soepeltjes. Iris werd ontmaskerd. Ze speelde haar rol niet helemaal
goed. Dat ellendige Olympische accent van haar ook. Bovendien waren haar
bewegingen niet de bewegingen van een oude vrouw en liet haar grime ook te
wensen over.
Maar goed, ze
kreeg het toch voor elkaar dat de vrouwen in verzet kwamen.
Zo, dat zal ze
leren, dat stelletje misselijke Trojanen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten