Athena
vertelt:
“Na zeven jaar
eindelijk weer een teken van leven van Odysseus. Hij zat vast op Ogygia,
gevangen gehouden door de nimf Kalypso in haar grot. Hij zat diep in de ellende.
Hij wilde zo graag terug naar Ithaka, maar had geen schip en geen bemanning.
Zonder hulp van ons was het voor hem onmogelijk om te ontsnappen. Ik besloot hem
te helpen.
Op de eerstvolgende vergadering op Olympos deed ik een goed
woordje voor hem. Ik trof het, Poseidon was er niet. Die zat ergens in
Aithiopia. Het zou dus moeten lukken.
Toen ik het woord kreeg, vroeg ik
vader Zeus of hij ook niet vond, dat Odysseus nu wel genoeg gestraft was.
Tenslotte waren het zijn mannen geweest en niet híj, die het vee van Helios
hadden geroofd.
Vader Zeus knikte even met zijn hoofd, een teken dat het
voorstel goedgekeurd was. Vervolgens nam hij Hermes even apart.
Niet veel
later zag ik Hermes zuchtend zijn schoenen aandoen, een aantal bekers
Pursotauros* naar binnen gieten en vertrekken.
Odysseus, je zult thuiskomen.
Wij zullen je helpen. Je was dan wel zeven jaar uit het oog, maar niet uit het
hart.”
*Red Bull
*Red Bull
Geen opmerkingen:
Een reactie posten