Achilleus vertelt:
“Daar was Hektor! Ineens stonden we oog in oog. Ik trok net mijn speer uit de darmen van zijn jongste broer Polydoros, toen Hektor op diens geschreeuw af kwam rennen. Hier had ik op gewacht. De sukkel dacht míj te doden. Daar zou ik eens een stokje voor steken. En dat stokje was een hele grote, zware en sterke, essenhouten speer, die mijn vader Peleus ooit van de kentaur Cheiron had gekregen. Een speer die niemand anders dan ik kon hanteren. Dat ‘stokje’ zou nu souvlaki van Hektor maken. En als ik niet was tegengehouden door die hufter van een Apollo, dan was dat zeker gebeurd. Die vuile hond van een Hektor was weer ontkomen. Maar de volgende keer krijg ik hem te pakken, dan zal hij niet meer ontkomen, maar omkomen.
DOOD AAN ALLE TROJANEN!!!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten