We zetten koers
naar Italia, maar hadden de pech dat de wind ging draaien. We dreven richting
Sikelia.
Daar werden we
welkom geheten door koning Akestes. Zowat een jaar was voorbijgegaan sinds het
afscheid van hem, kort na de dood van mijn vader.
Ik besloot, nu we
daar toch waren, eer te bewijzen aan de schim van mijn vader bij zijn laatste
rustplaats. Hem gepast te herdenken door het houden van lijkspelen. Dat zou
tevens een aardig verzetje zijn voor de mannen.
Waar ik me ook zal
bevinden, ieder jaar zal ik de dood van mijn vader plechtig herdenken.
Ach, mijn vader,
wat mis ik hem en zijn goede raad. Ik zou hem nog zo veel willen vragen, hem zo
veel willen vertellen. Ik zou dat zo graag willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten