MYTHOBLOG MNEMOSYNE I: november 2012

donderdag 22 november 2012

Nadat ik Athena had aangeroepen mij te helpen, wachtte ik nog 1000 tellen. Toen vond ik het tijd om richting stad te gaan.
Het paleis zou makkelijk te vinden zijn. Maar een dichte nevel bemoeilijkte mijn zicht.
Plotseling doemde er een meisje voor mij op. Ze bleef vlak voor me staan.
Ik vroeg haar me naar de stad te brengen. Dat wilde ze maar al te graag.
Ik moest maar gewoon achter haar aan lopen.
Het meisje babbelde en babbelde maar. Ze vertelde me van alles over de mensen daar. Dat ze niet erg gastvrij waren en vreemdelingen het liefst meteen weg wilden pesten. Maar ik moest gewoon stug doorlopen en net doen alsof ik hier thuis hoorde. Het meisje bleef kletsen. Allerlei roddels over de koning en de koningin. De koning was de zoon van Nausithoös en de kleinzoon van zowel Poseidon als Eurymedon, de koning der Giganten. De koningin was de dochter van Rhexenor, de broer van Alkinoös. Ze was dus met haar oom getrouwd.
Koning Alkinoös was sterk van geest en koningin Arete was de deugd zelve en super intelligent. Behalve dat was ze heel meelevend. Tot haar moest ik me wenden.
Onder het aanhoren van haar gebabbel kon ik het toch niet laten vanuit mijn ooghoeken de stad te bekijken. Ik zag overal volop bedrijvigheid. De mensen waren druk bezig met van alles en nog wat. Te druk bezig om in de gaten te hebben dat er een vreemdeling in hun midden was.
Overal zag ik prachtige, hoge gebouwen, versierd met allerlei ornamenten.
Na een tijdje kwam ik bij een groot plein met rondom allerlei kraampjes waar de meest uiteenlopende zaken uitgestald lagen. Stalletjes met allerhande bekende en onbekende waren. Daarboven hing een groot uithangbord. ‘Hyper Agora’ stond erop.
Ja, het was inderdaad een super marktplein.

COME ALONG WITH ME

Play with it while you have hands

Dust settles, cities turn to sand

Trespassing this is their land

Time flies, make a statement, take a stand

Come along now, come along with me

Come along now, come along and you’ll see

What it’s like to be free

Come along now, come along with me

Come along now, come along and you’ll see

What it’s like to be free

Come along now, come along with me

And I’ll ease your pain

Come along, come along with me

And let’s seize this day

Come along, come along with me

Stay out stay clear but stay close

Friends, foes, God only knows

Let’s be the thorn on the rose

Time flies, make a statement, strike a pose

Come along now, come along with me

Come along now, come along and you’ll see

What it’s like to be free

Come along, come along with me

Come along now, come along and you’ll see

What it’s like to be free

Come along now, come along with me

And I’ll ease your pain

Come along, come along with me

And let’s seize this day

Oh, come along with me

Time flies, make a statement, take a stand (3x)

Time flies, take your chance

Come along now, come along with me

Come along now, come along and you’ll see

What it’s like to be free

Come along, come along with me

Come along now, come along and you’ll see

What it’s like to be free

Come along now, come along with me

And I’ll ease your pain

Come along, come along with me

And let’s seize this day

Oh, come along with me

WALKING WITH ATHENA

Athena vertelt:

“Op het moment dat Odysseus de stad binnen wilde gaan, liep ik op hem af en bleef ik voor hem staan. Hij vroeg me of ik hem naar het paleis van Alkinoös kon brengen.
Ik antwoordde: “Luister heel goed, ik zeg dit slechts één keer. Loop stil achter me aan! Kijk en spreek niemand aan! De mensen hier hebben het niet zo op vreemdelingen. Ze zullen je waarschijnlijk vragen wie je bent en wat je hier komt doen en vervolgens bespotten. Ik zal je naar het paleis brengen. Daar moet je gewoon naar binnen lopen. Een brutaal mens heeft de halve wereld, nietwaar? Als je daar binnen bent, zie je een aantal bobo’s aan de maaltijd. Negeer die en loop meteen naar koningin Arete toe. Als je haar voor je weet te winnen, dan ben je verzekerd van een snelle reis naar je thuisland.”
Voor het paleis liet ik hem achter en ging ik terug naar mijn eigen stad.
Zo, die is binnen. Dat heb ik weer mooi geregeld.”

KLEPTOMANOS: DIEFSTAL VAN ANDERMANS WERK

Athena vertelt:

“Ik zag Odysseus de boomgaard verlaten en naar de stad lopen. Ik besloot, vermomd als een jong meisje, hem te begeleiden en hem door middel van een dichte nevel te onttrekken aan de blikken van de inwoners van de stad.
De Phaiaken hebben het niet zo op vreemdelingen en ze zijn weinig gastvrij voor wie van ver komt. Dat was vroeger anders. Apollo heeft me eens verteld waardoor dat veranderd is.
Dit is het verhaal dat Apollo mij verteld heeft:

Er was eens een groepje vreemdelingen naar het land van de Phaiaken gekomen. Het was een identieke zesling, twee broers en vier zussen. Ze waren allemaal op hetzelfde ogenblik geboren. Ieder was zowel de jongste als de oudste.
Een van die zesling, de middelste, Kleptomanos genaamd, gaf zich uit als rondtrekkende bard. Op ieder plein vertelde hij zijn verhalen al of niet in dichtvorm. Soms bleven mensen staan om te zeggen dat ze het mooi vonden. De rest van de zesling riep ook steeds luidkeels hoe geweldig die verhalen en gedichten waren.
Het duurde niet lang, de Phaiaken vertellen nieuwtjes altijd snel aan elkaar door, of koning Alkinoös vernam over de bard Kleptomanos. Koning Alkinoös liet de bard naar zijn hof komen om zijn verhalen te vertellen en gedichten voor te dragen. Alle edelen waren uitgenodigd om te komen luisteren.
Kleptomanos begon. Hij vertelde verhalen, droeg gedichten voor en iedereen zat stil en ademloos te luisteren met een glimlach om de mond en een traan in het oog. Iedereen, behalve koningin Arete. Zij keek nors voor zich uit. Na een tijdje stootte zij haar man, koning Alkinoös, aan en fluisterde hem wat in het oor. De koning stond op en riep luid: “Dit zijn de verzen en verhalen van Demodokos. Deze Kleptomanos is een bedrieger. Kleptomanos heeft zijn verhalen en gedichten niet zelf gemaakt, maar gestolen van Demodokos. Kleptomanos is te lui om zijn eigen werken te maken!”
Het aanwezige volk hield zijn adem in. De zesling werd echter woedend. Ze riepen dat Kleptomanos het wel zelf gemaakt had. Ze begonnen koning Alkinoös uit te schelden en ze stonden zelfs op het punt hem aan te vallen.
Dit kon gelukkig maar net voorkomen worden. De zesling werd gevangen gezet.
Toen was de vraag: wat gaan we met Kleptomanos en de rest van de zesling doen?
Er werden enkele suggesties gedaan:

Geselen;
Insmeren met pek en veren;
Nagels uittrekken;
Annihileren.

Voordat er een beslissing genomen werd, smeekte koning Alkinoös de god Apollo om raad. Deze smeekbede aangehoord hebbende, kwam Apollo, de goddelijke beschermer van alle kunsten, in actie. Hij besloot de zesling zelf te straffen. Hij schoot met zijn onsterfelijke boog een verderfelijke pijl dwars door de zesling heen. Slechts een handje vol roodkleurig stof bleef er van hen over.

Ik vind dat Apollo juist gehandeld heeft. Het is verachtelijk de eer van andermans werk op te strijken! Te doen alsof het werk waar een ander voor gezwoegd heeft, en zijn of haar emoties in gestopt heeft, een prestatie van jezelf is.
Wanneer je erbij vermeldt dat het door een ander gecreëerd is, draagt het bij aan de eer van de maker. Laat je dat achterwege, dan is het ordinaire diefstal. Ronduit schandelijk!
Zo, nu ga ik snel naar Odysseus toe om hem te zeggen dat hij zich tot koningin Arete moet wenden, want zij zal hem eerder vertrouwen dan Alkinoös. Die is de aanval van de groep van Kleptomanos nog niet vergeten en nog steeds wantrouwig naar vreemdelingen."

NAUSICAA

Don’t be afraid, Stranger

I’m not afraid,
I’m not afraid of you.

You look so lost, Stranger

But you’re not lost,
‘Cause I’ve just found you.

Just take my hand, Stranger

Just take my hand
And I will lead you home.

NAUSIKAA

Jan Styka - Odysseus en Nausikaä

Vannacht had ik zo vreemd gedroomd. Ik droomde dat een dienares aan mijn bed stond, die me zei, dat ik een slons was en daarom snel m’n kleren moest gaan wassen. Als zelfs een dienares zegt dat je een slons bent, dan ben je ook een echte slons. En zo’n dienares vertelt dat natuurlijk weer tegen een andere dienares, die vertelt dat vervolgens weer tegen nog meer mensen en voor je het weet denkt iedereen hier dat je een slons bent. Dat mag dus niet. Daarom besloot ik daar wat aan te doen. Ik zou zelf de was gaan doen. Dan zouden anderen zien dat ik ijverig aan het wassen was, die zouden dat weer tegen anderen zeggen en vervolgens weet iedereen dat ik ijverig ben.
Dus ik naar m’n pa om de kar te vragen. Die stond nog bij de haard bij m’n ma. Mijn ma was aan het spinnen. Dat doet ze altijd, anders denken de mensen dat ze lui is. En m’n pa stond op het punt naar de dagelijkse vergadering te gaan. Dat doen de edelen hier echt elke dag, anders denken de mensen dat ze lui zijn. Niet dat ze zoveel moeten bespreken, maar het is het idee.
Maar goed, ik had dus m’n pa gevraagd om een ezelskar voor mijn vuile kleren. Het waren er echt heel veel. Ik zou die van hem ook meteen wassen, anders zouden de mensen denken dat hij een vuilak was.
Ik vertelde hem niet dat ik de was ook wilde doen met het oog op een eventuele ontmoeting met m'n aanstaande, om een goede indruk op hem te maken. Je weet tenslotte maar nooit wanneer je die voor het eerst ontmoet.
Ik dus even later op weg met een volle kar. M’n ma had een heleboel lekkere hapjes gemaakt. Die namen we mee. En ook een bal. Dan hadden we ook wat te doen als de was lag te drogen. Als je dan gaat liggen pitten, zeggen ze dat je lui bent.
Bij de rivier deden we de was en legden die te drogen. Daarna moesten we onzelf wassen, anders zeggen de mensen dat we stinken.
Daarna gingen we met de bal spelen. Een van die mutsen gooide de bal heel hoog over me heen, ik kon hem niet meer pakken, dus ik er gillend achteraan. Zie ik daar ineens een piemelnaakte vent uit de bosjes komen. Meiden gillend er vandoor. Maar ik bleef uit nieuwsgierigheid staan. Zo vaak zie ik geen naakte man. Jammergenoeg bedekte hij z’n handel met een tak.
Hij sprak me aan, dacht dat ik een godin was en zei dat ik mooi was.
Zo vaak zeggen ze dat niet tegen me. Meestal zeggen ze alleen achter je rug om lelijke dingen over je.
Uit zijn woorden kon ik opmaken dat hij een wijs man was, veel gereisd had en veel had meegemaakt. Nu zag hij er nog uit als een sloeber, maar eenmaal gewassen en gekleed zou hij best voor een prins door kunnen gaan. Hij zou best wel een goede partij voor me kunnen zijn. Dat zou iedereen wel vinden.
Ik besloot hem te laten wassen, kleden en voeden. Daarna kon hij mee naar de stad.
Nadat hij zichzelf gewassen had; hij wilde zich niet laten wassen, aangekleed was en had gegeten, gingen we terug naar de stad. De spullen lagen inmiddels allemaal al op de wagen.
Onderweg vertelde ik hem over onze stad. Dat die omringd is door een hoge muur, een mooie toegankelijke haven heeft waar sierlijke schepen liggen en dat er een plein is met een prachtige Poseidontempel. Verder vertelde ik hem over mijn vaders paleis. Dat het heel anders is dan de andere huizen. Ik vertelde hem ook over ons volk. Dat wij een zeevarend volk zijn, geen krijgsvolk.
Toen we dicht in de buurt van de stad waren, bij de boomgaard van mijn vader, liet ik hem daar wachten totdat hij zeker wist dat ik thuis was. Dan pas mocht hij naar mijn vaders paleis komen, dat hij makkelijk zou herkennen.
Anders gaan de mensen maar roddelen. Want het hoort niet dat een ongetrouwd meisje met een vreemde man samen is. Dan noemen ze die een hoer.
Hij begreep het en bleef daar achter.
Eenmaal terug in het paleis ging ik meteen naar mijn kamer. Daar gaf mijn verzorgster, Eurymedusa, nadat ze de haard aangemaakt had, mij een bord avondeten.
Ik hoop maar dat hij snel komt. Hihihi.

THE GREEN MAN

Spring won't come, the need of strife

To struggle to be freed from hard ground

The evening mists that creep and crawl

Will drench in the dew and so drown

I'm the green man

The green man

Sol in prime sweet summertime

Cast shadows of doubt on my face

A midday sun, it's caustic hues

Refracting within the still lake

Autumn in her flaming dress

Of orange, brown, gold fallen leaves

My mistress of the frigid night

I worship pray to on my knees

Winter's breath of filthy snow

Befrosted paths to the unknown

Have my lips turned true purple

Life is coming to an end

So says me, me wiccan friend

Nature coming full circle

I'm the green man

The green man

EEN BOSJESMAN?

tekening: Eppo Doeve

Ik werd wakker van gillende meisjesstemmen. Waar was ik nu weer terechtgekomen? Op een eiland vol bloedzuigende nimfen? Of zouden het toch mensen zijn?
Ik wierp de bladeren van me af en kwam overeind. Ik stond oog in oog met een groep jonge meisjes. En ik was poedelnaakt! Snel rukte ik een tak van de olijfboom, niet van de duindoorn natuurlijk, dat zou té pijnlijk zijn geweest, en bedekte m’n klokkenspel zo veel mogelijk daarmee.
Gillend stoven de meisjes weg. Ik zag er blijkbaar uit als een of andere wilde.
Een meisje bleef rustig staan. Moest ik naar haar toe lopen en op m’n knieën haar smeken mij, een arme schipbreukeling, te helpen? Maar dan zou ze wellicht schrikken. Beter was het te blijven staan en haar rustig aan te spreken.
Vlijend vroeg ik haar of ze misschien een godin was, of toch een sterveling en dat de man, die ooit haar echtgenoot zou worden, wel de gelukkigste man op aarde zou zijn. Ik zei haar, dat ik nog nooit zo’n mooi wezen had gezien, ze was gelijk de phoinix, die ik ooit vanaf het altaar van Apollo op Delos had zien verrijzen.
Verder vertelde ik haar hoe ik over zee vanaf Ogygia hierheen gekomen was en was aangespoeld op de kust. En tenslotte vroeg ik haar om mij uit medelijden te helpen, mij een doek te geven om me te bedekken en de weg naar de stad te wijzen.
Het meisje, Nausikaä, vertrouwde me. Ze vertelde me dat ze de dochter van Alkinoös was, de koning van de Phaiaken. Meteen riep ze haar dienaressen toe niet bang voor me te zijn, me in de rivier te baden en me eten en drinken te geven. Maar dat ging me té ver. Ik kon mezelf wel wassen!
Nadat ik me gebaad had, smeerde ik mezelf in met olie en trok ik de kleding aan die ze voor me klaargelegd hadden. Vervolgens ging ik, toen ik er weer tiptop uitzag, zitten en kreeg ik wat te eten en te drinken. Wat had ik een honger en wat smaakte dat goed!
Nausikaä verzocht me mee te gaan naar haar vaders paleis. Maar we mochten niet samen de stad in komen. Tot dicht bij de stad zou ik achter de muilezelwagen lopen. Maar zodra we bij een grote boomgaard zouden komen, zou ik daar een tijdje moeten wachten totdat ik er zeker van was dat ze thuis zou zijn en dan pas op zoek gaan naar het paleis, dat makkelijk te vinden zou zijn.
Dit alles om smerig geroddel te voorkomen.
Nu zit ik onder een van de bomen in de boomgaard en bid ik tot Athena. Moge zij er voor zorgen dat de Phaiaken me gastvrij ontvangen.

NAUSIKAA DREAMING

Shades of night, fall upon my eyes

Lonely world fades away

Misty light, shadows start to rise

Lonely world fades away.

In my dreams your face is all I see

Through the night you share your love with me.

[Chorus:]

Dreaming visions of you

Feeling all the love I never knew.

Here we are on the crossroads of forever

Shining star lights the way.

Walk with me on the winds of time

Love's mystery is for us to find.

[Repeat Chorus]

Until that day, until the day I find you

I won't rest, I won't let go

Somehow some way, I know I'll be beside you

To warm my heart and fill my soul.

WASDAG

Athena vertelt:

“Odysseus lag overmand door vermoeidheid te slapen in de buurt van de rivier waar de Phaiakakische vrouwen altijd hun was doen.
Ik had een plan bedacht. Hij zou gevonden moeten worden door Nausikaä, de dochter van de koning.
Tegen de ochtend sloop ik, verkleed als een van haar dienaressen, naar haar slaapkamer. Ik had mijn helm thuisgelaten, een oude doek om m’n hoofd gebonden en ergens een chiton van een van onze schoonmaaksters geleend. Zo leek zo net een echte dienares.
Ik sloop naar het bed toe waar ze nog lag te dromen. Ik wekte haar zachtjes en zei: “Luister heel goed, ik zeg dit slechts één keer. Wat ben je toch een sloddervos. Je mooie kleren liggen overal over de vloer. Wordt het niet eens tijd dat je die gaat wassen? Misschien kom je eerstdaags wel je aanstaande echtgenoot tegen en dan wil je toch zeker niet dat hij denkt dat je een slons bent? De eerste indruk is heel belangrijk. Dus pak al je vuile kleren op en ga ze wassen in de rivier. Schiet op, vraag je vader om de muilezelwagen en trommel iedereen op om met je mee te gaan naar de rivier. Het is vandaag wasdag.”
Dat gezegd hebbende, maakte ik dat ik wegkwam.
Zo, dat heb ik weer mooi geregeld. Wat ben ik toch goed!

I NEED TO SLEEP

The enemy is after me again

Afraid of the sea and what’s down there

I need to sleep

It’s been a whole week

Cos tears keep falling into my pool

Bright lights driving right into me cold

I need to sleep

It’s been a whole week

Cos tears keep falling into my pool

Bright lights driving right into me cold

My bones keep breaking

Tearing me away from the quiet

The silence of my soul, of my soul from the quiet

Night time, gruelling, just time to waste

Heights they kill me, leave scarring on my face

Cos’ I never, ever, ever fall into sleep?

And I’ve never ever ever felt so weak

Cos’ tears keep falling into my pool

Bright lights driving right into me cold

My bones keep breaking

Tearing me away from the quiet

The silence of my soul, of my soul from the quiet

I wanna fall down (Repeat x 5)

AAN LAND

Twee dagen en twee nachten zwom ik, gedreven door pure wilskracht en adrenaline, stevig door. Toen de zon op de derde dag opkwam, ging de wind liggen en tot mijn vreugde zag ik, dat ik al dichtbij de kust was. Nog harder zwom ik door, verlangend naar vaste grond onder mijn voeten. Ik kwam steeds dichter en dichter bij de kust en zag…
Daar waren alleen maar scherpe, puntige rotsen. Geen plek om aan land te komen. Bovendien liep ik het risico door de sterke branding te pletter te slaan op die klippen. Een zware golf dreef mij al die kant op. Net op tijd kon ik met mijn beide handen een rotspunt grijpen, anders zouden zeker al mijn botten in mijn lijf gebroken zijn. Nadat de golf verdwenen was, liet ik los en liet mij weer wat verder naar zee drijven. Door de scherpe rots waren mijn handen helemaal open geschaafd.
Ik zwom meer zijwaarts, speurende naar een plaats waar ik aan land zou kunnen komen. Misschien zou er verderop wel een zandstrand zijn.
Na enige tijd ontdekte ik de monding van een snelstromende rivier. Luid smeekte ik de onbekende god van die rivier mij veilig aan land te laten komen. Mijn smeekbede werd verhoord en ik zwom veilig de monding van de rivier binnen waar ik niet veel later, snakkend naar adem, aan land ging.
Ik wierp daar meteen de sluier van Leukothea terug in zee en zocht een plekje om te rusten en op krachten te komen. Dat vond ik een eindje verderop onder een duindoorn en een olijfboom.
Nu lig ik daar, met bladeren bedekt tegen de kou. Ik heb overal spierpijn, gezwollen ledematen en een barstende koppijn.
Ik wil nu nog maar één ding: slapen.

SWIM OR DROWN? START SWIMMING

I'm waiting for another day

I'm waiting for the clock to reach the six and twelve

I'm waiting for a holiday

I'm waiting for myself

(x2)

And all I seem to hear is; Stop, Stop

I'm cathing up on you

Don't leave me behind

I can't see a soul out here

It's Dark, Dark

I'm catching upon you

And all I wonder is; Why?

Why did I try to stop running?

Why?

What am I running for?

Do you remember why we started running?

Do you remember why we're running a all?

If i dared, I'd choose to swim

But it's safer on the shore

Do you remember why we started running?

Do you remember why we're running a all?

I would die to get away

But I fear to even more

I'm waiting for another day

The last one was so desperately disappointing

I can't seem to focus on what I've done

Or where I've been

I can't see

Nobody here

And all I seem to hear is; Stop, Stop

I'm cathing up on you

Don't leave me behind

I can't see a soul out here

It's Dark, Dark

I'm catching up on you

And all I wonder is; Why?

Why dis I try to stop running?

What am I running for?

Do you remember why we started running?

Do you remember why we're running a all?

If i dared, I'd choose to swim

But it's safer on the shore

Do you remember why we started running?

Do you remember why we're running a all?

I would die to get away

But I fear to even more

I would rather stay here the rest of my life

Cause I would rather stay here the rest of my life

Then close my eyes

I would rather stay here the rest of my life

Cause I would rather stay here the rest of my life

Then close my eyes and start swimming

(x2)

Close my eyes and start swimming

________________________________________________

Visionary warrior

Erotic eyes search and deceive

Evaluating plans

To go your own way.

Masters of the system

Self-proclaimed Lothario

In safe perimeters

No conflict but no room to grow

Drowning on the land

I tried to walk on water

It always looked much different

From the other side

As I turned away

I thought I heard you say

Swim or drown my friend

Swim or drown

Mercenary fever

Dreams with suicidal themes

I have to find my place

I'll go my own way.

Master of resistance

Following the sirens call

Dying to be born

In the darkness of the morn.

There's no need pretending

There's happy endings

They always were so hard to believe.

So take your last breath

And swim until your death

To the alter of disorder

Dissident disciple

Seeking views close to the edge

A human zoo display

The chill of skin to fire

The look of eyes that turn away

The look of drowning man

Not knowing they are bordering slaves.

SAVE MYSELF BEFORE I DROWN

Good morning day

Sorry I’m not there

But all my favourite friends

Vanished in the air

It’s hard to fly when you can’t even run

Once I had the world, but now I’ve got no one

If I needed someone to control me

If I needed someone to hold me down

I would change my direction

And save myself before I

If I needed someone to control me

If I needed someone to push me around

I would change my direction

And save myself before I drown….drown

Good morning day

Sorry you’re not here

All those times before

We’re never this unclear

It’s hard to walk when you can’t even crawl

Once I had this world, but now I’ve lost it all

If I needed someone to control me

If I needed someone to hold me down

I would change my direction

And save myself before I

If I needed someone to control me

If I needed someone to push me around

I would change my direction

And save myself before I drown

Rolling faster than I’m breathing

Drown

Rolling faster than I’m breathing

Drown

Rolling faster than I’m breathing

If I needed someone to control me

If I needed someone to hold me down

I would change my direction

And save myself before I

If I needed someone to control me

If I needed someone to push me around

I would change my direction

And save myself before I

ZWEMMEN OF VERZUIPEN

Was mijn lot een zeemansgraf? Ik had nog beter kunnen sneuvelen in de slag om Troje, dan had ik tenminste een eervolle begrafenis gehad.
De mast van mijn vlot brak af door een huizenhoge golf en ik werd overboord gesmeten. Een eeuwigheid later kwam ik, zeewaterbrakend, weer boven. Maar ik gaf me niet zo maar gewonnen. Snel zwom ik m’n vlot achterna en na enige tijd kreeg ik een loshangend stuk touw te pakken en hees ik me er weer bovenop.
Ik was bijna bij de Phaiaken en nu werd ik weer een speelbal van wind en golven. Ik werd er moedeloos van. Ik dacht dat de goden me naar huis lieten gaan. Waren ze van gedachten veranderd?
Plotseling dook naast me een zeegodin omhoog. Het was Leukothea. Ze had gezien dat Poseidon me wilde vernietigen en had medelijden met mij gekregen. Ze wilde me helpen. Ze gaf me het advies mijn kleren uit te doen, die rond de water- en wijnzak te doen en vervolgens het vlot te verlaten en naar de kust van de Phaiaken te zwemmen. Ze gaf me bovendien een sluier. Die moest ik omdoen zo lang ik op zee was en, zodra ik weer op het land was, afdoen en in zee werpen. Die sluier gaf me magische kracht. Zo kon Poseidon mij niet zien en mij geen kwaad doen. Nadat ze me de sluier overhandigd had, verdween ze weer in de diepte van de zee.
Even vreesde ik een nieuwe valstrik. De kust van de Phaiaken lag nog een flink eind weg. Er naartoe zwemmen was gelijk aan zelfmoord. Zo’n zeegodin heeft makkelijk praten. Zou ik het wagen, of toch niet?
Ik besloot om zo lang mogelijk op het vlot te blijven, totdat het echt van ellende uit elkaar viel. Dan zou ik gaan zwemmen.
Niet veel later deed een nieuwe reusachtige golf het vlot kraken, de stammen raakten los. Snel deed ik mijn kleren om de zakken en de sluier om mijn lijf. Daarna liet ik me voorover zakken in de zee.
En ik zwom en ik zwom en ik zwom en ik…

RAGE OF POSEIDON

WAT ZIET HET OOG VAN POSEIDON?

Poseidon vertelt:

“Na een korte vakantie in Aithiopia keerde ik goedgemutst terug naar de Olympos. Ik nam de toeristische route, via de bergen der Solymers, en besloot daar even te pauzeren.
Maar wat zag mijn oog daar? Een vlot op mijn zee. Een vlot met die kwal van een Odysseus op mijn zee! Het is toch niet te geloven! Licht je even je hielen van de Olympos voor een mini break, nemen ze in de vergadering, nota bene zonder mij te raadplegen, een beslissing over Odysseus. Maar dat zal toch wel geen waar wezen! Daar steekt Poseidon toch wel mooi een stokje voor. En dat stokje is toevallig mijn drietand, die hele hoge golven zal doen ontstaan. Als zij daar op de Olympos zonder mij een beslissing durven te nemen, dan neem ik een beslissing zonder hen. Die Odysseus gaat er aan, en wel nu!
Daar dreef hij, richting Scheria, het land van de Phaiaken.
Kom maar wolken, kom maar stormen, kom maar golven, kom maar, kom maar, kom maar.
Hier jongens, pak em!
Ja, ja, jaaaaaaaaaaaaaaa. Hebbes.
Zo, dat vlot is er geweest. En Odysseus ook.”

_________________________________________________________________________

“Overigens ben ik van mening dat Odysseus en zijn vlot vernietigd moesten worden.”

EXPEDITIE ODYSSEUS

Expeditie Odysseus is een realitysoap waarin een aantal mensen, verdeeld over 12 boten, probeert te overleven op zee en op allerlei eilanden. Deze serie is een productie van Eye-Land Experiences met deelnemers uit onder andere Athene, Sparta, Mycene en Pylos. De serie ontleent zijn naam aan de avonturen van Mythoman Odysseus die na de verovering van Troje met zijn schepen over de zee dwaalde, tal van eilanden bezocht en daar probeerde te overleven.

Gedurende een periode van 30 dagen strijden de schepen onderling tegen elkaar. Elke drie dagen zal er één schip afvallen. Uit de twee schepen die zijn overgebleven zal, door middel van een Eliminatieproef, een groep van 40 personen overblijven. Deze groep zal op één schip verdergaan.
Na deze Samensmelting strijden de overblijvers onderling tegen elkaar. In een Eilandraad zal om de dag iemand weggestemd worden. Door middel van Immuniteitsproeven kan iemand immuniteit winnen: hij/zij kan niet worden weggestemd op de Eilandraad.

De drie personen die als laatste overblijven komen in de finale.
Deze finalisten zullen een aantal zware proeven moeten ondergaan, waaronder: een afdaling in de Onderwereld, hangen aan een tak van de vijgenboom boven Charybdis en het bouwen van een zeewaardig vlot.

De finalist die als eerste op zijn/haar zelfgemaakte vlot Ithaka bereikt, is de winnaar.

Na de voorjaarsequinox zullen de opnames van Expeditie Odysseus plaatsvinden. De afleveringen zullen na de zomerzonnewende op Olymp3 worden uitgezonden.

HET LIED VAN ODYSSEUS

Op het strand van Ameland

was hij als zuigling aangespoeld

overboord gegooid

op een reddingsboei gebonden

hij had zich op de golven

als in de baarmoeder gevoeld

en schreeuwde tot hij

door een jutter werd gevonden

Ameland sprak schande van de jutter

een zonderling die leefde van de wind

die al de raarste dingen had gevonden

hoe kwam die jutter nu weer aan dat kind

als hij er daags op uitging om te jutten

moest de vondeling altijd met hem mee

en toen die na een jaar begon te praten

was zijn eerste woordje: zee

Op het strand van Ameland

speelde de kleuter jarenlang

de jutter was zijn meester

die hem wijze lessen leerde

hij stond wijdbeens in het zand

was voor de woeste zee niet bang

en schreeuwde net zo lang

tot de vloed zich keerde

Ameland sprak schande van de kleuter

de vondeling die schreeuwde als de wind

hoe was het in vredesnaam toch mogelijk

dat de zee zich terugtrok voor een kind

wat hij riep zou niemand kunnen zeggen

dat was uit de verte moeilijk te verstaan

en toen ze het de jutter vroegen zei die

volgens mij roept hij: ik kom eraan.

Ik kom eraan ik kom eraan

zee wind zon oceaan

ik kom eraan

Op het strand van Ameland

stond hij als knaap in de avondzon

hij zei geen woord

begon zich langzaam uit te kleden

de vloed kwam hem tegemoet

hij zag alleen de horizon

nog eenmaal draaide hij zich om

liep toen de zee in

Ameland sprak schande van de jongen

die naakte zonderlinge vondeling

men had zich boven op het duin verzameld

omdat men voelde dat er iets gebeuren ging

en toen begon hij plotseling te schreeuwen

zo hard dat het tot aan de duinen klonk

nog even zagen ze hem op het water lopen

voor hij in de diepte zakte en verdronk

Ik kom eraan ik kom eraan

zee wind zon oceaan

ik kom eraan

Ik kom eraan

.....

IK KOM ERAAN

WANT JE HOUDT VAN PENELOPEIA

Elle tu l' aimes si fort si fort

Au point, je sais que tu serais perdu sans elle

Elle tu l' aimes autant je crois que j'ai besoin de toi

Moi j' enferme ma vie dans ton silence

Elle tu l' aimes c' est toute la différence

Elle tu l' aimes au point sûrement

D' avoir au cœur un incendie qui s' éternise

Elle tu l' aimes et moi sans toi en plein soleil j' ai froid

Plus ma peine grandit en ton absence

Plus tu l' aimes c' est toute la différence

Elle tu l' aimes si fort si fort

Au point je sais que tu pourrais mourir pour elle

Elle tu l' aimes si fort, et moi je n' aime toujours que toi

AFSCHEID VAN KALYPSO

Calypso and Odysseus constructing a ship
Jacob Jordaens

Het werd al schemerig. Ik nam Odysseus mee naar mijn huis en zette hem een maaltijd voor. Zelf had ik niet zoveel eetlust. Ik nam alleen maar wat nectar en ambrozijn.
Arme Odysseus, hij wilde zo graag naar huis. Als hij toch eens wist hoeveel ellende hem nog te wachten stond, zou hij dan toch niet liever hier willen blijven? Ben ik niet veel mooier dan zijn vrouw? Sterfelijke vrouwen kunnen nooit zo mooi zijn als godinnen.
Maar nee, hij wilde terug naar haar. En het kon hem ook niet schelen hoeveel ellende hij onderweg nog zou moeten doorstaan, want hij was wel wat gewend.
De volgende morgen nam ik hem mee naar het uiterste deel van mijn eiland, daar waar de hoogste bomen staan. Nadat ik hem had gewezen welke hij het beste kon kappen, ging ik naar huis terug om nog wat ander gereedschap en doek voor een zeil te zoeken.
Op de vierde dag had hij het vlot voltooid. Die nacht sliep hij voor het laatst naast mij in mijn bed. Nog eenmaal zijn omhelzing, zijn lichaam tegen het mijne, zijn lippen, zijn huid, zijn…
De dag daarna vertrok hij. Ik gaf hem een grote zak met wijn, een nog grotere zak met bronwater en voldoende proviand voor de lange reis mee. Verder zorgde ik voor een gunstige wind.
Daar ging hij. Terug naar zijn huis, naar zijn vrouw.
Houden van is niet iemand tegen diens wil vasthouden.
Houden van is ook kunnen loslaten.
Dag Odysseus, vaarwel!

Calypso loads Odysseus' Ship with supply
Jacob Jordaens

GOING HOME

NAAR HUIS

VOLG ODYSSEUS OP TWITTER