KUNST, CULTUUR EN MYTHOLOGIE

KUNST, CULTUUR, MYTHOLOGIE
OMLIJST DOOR MUZIEK

donderdag 22 november 2012

...GEEFT JE VLEUGELS


Hermes vertelt:

“Een verre reis maken is leuk. NOT!!!
Zeus liet me bij zich komen. Of ik eventjes op en neer wil gaan naar Kalypso op het eiland Ogygia. Eventjes, pfff. Bij de ballen van Zeus, dát is een pestpokkeneind weg!
Ik was er nog nooit geweest. Veel te ver weg. Bovendien, er is dus geen fuck te beleven op heel dat dompige eiland. Er zijn niet eens steden, zelfs geen dorpjes daar. En geen mensen betekent dus ook geen offergaven. Complete eenzaamheid. Wat heeft iemand daar dan te zoeken?
Maar ja, plicht hè. Dus als het moet, dan ga je.
Afijn, ik dus naar dat eiland. Na een lange reis kwam ik daar eindelijk aan. Ik zag ergens rook, daar moest ze dus wonen. Maar dat was ook nog een flink eind verderop. Toe maar, nog een flinke wandeling ook.
Ik liep door een weelderig bos met geurige cipressen, hoorde overal gezang van vogels, zag prachtige bloemen en zelfs een wingerd met sappige druiventrossen.
Ik had niet verwacht dat het eiland zo mooi zou zijn.
Na een tijdje vond ik de grot waar Kalypso woonde. Ze heette me welkom, liet me zitten in een schitterende stoel en gaf me een beker nectar. Dat kon ik wel gebruiken na zo’n lange reis.
Ik keek rond in haar woning, een grot die mooier was dan menig paleis. Odysseus zag ik echter nergens. Die zat, volgens Kalypso, zo als gewoonlijk bij de kust naar de zee te staren.
Ze zette me vervolgens een maaltijd voor en vroeg me wat ik kwam doen. Toen kwam het zwaarste gedeelte van mijn taak. Ik moest haar gaan vertellen, dat ze, in opdracht van Zeus, Odysseus moest laten gaan. En als het de wil van Zeus is, dan kom je daar niet onderuit. Woordgrapje!
Afijn, ik haar dus vertellen dat ze hem moet laten terugkeren naar de bewoonde wereld. Ze moet hem een vlot laten bouwen zodat hij kan afreizen naar Scheria, waar de Phaiaken wonen.
Tranen met tuiten toen ik uitgesproken was. Ze ging daarbij vreselijk tekeer. Dat we het haar misgunden dat ze een minnaar had. Dat hij van haar was en dat niemand hem van haar mocht afpakken.
Toen ze weer een beetje gekalmeerd was, stemde ze er toch mee in. Ze moest wel. Ze zou hem dat vlot laten bouwen, hem bevoorraden en hem adviezen geven.
Mission accomplished. Nu nog terug.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten