HET ALZIEND OOG

Helios vertelt:

“Ik volgde ze al een tijdje. Ik volg altijd alles en iedereen. Ik heb ook weinig anders te doen wanneer ik in mijn zonnewagen rijdt. Dat ritje doe ik elke dag, dus ik doe dat als het ware met twee vingers in m’n neus. En wat is nu leuker dan mensjes kijken?
Ik had ze dus opgemerkt, dat stelletje ongeregeld dat zich ophield bij mijn veestapel. Ik had ze al eens eerder gezien hoor, want ik zie altijd alles en iedereen.
Oh, dat had ik al gezegd. Mij ontgaat dus niets.
Mijn vurig oog ziet echt alles. DUS OOK HET ROVEN VAN MIJN VEE!!!
Ik dus snel een sms-je naar Zeus gestuurd.
Ja, ik kan natuurlijk moeilijk zelf gaan, het zou ineens midden op de dag donker worden. Dat is niet de bedoeling. Alhoewel, soms moet het echt. Dan is iets zo dringend, dan ben ik even weg, maar daarna kom ik altijd weer snel terug. Mensen noemen dat een zonsverduistering. Ach, ze moeten toch iets verzinnen om dat te verklaren.
Waar waren we gebleven. Oh ja, dat berichtje naar Zeus.
Dit was het:

Mannen van Odysseus hebben m’n vee geroofd. Ben heel boos. Zorg er voor dat ze hiervoor boeten. Zo niet, dan zal ik eens in de Hades gaan schijnen, vinden Hades en de schimmen leuk. NOT
Grtz Helios

Even dreigen, werkt altijd.
Weet je, ik zou dat natuurlijk nooit echt doen, Blijf liever goede vriendjes met Hades. Maar Zeus heeft wel ontzag voor hem. Het lijkt alsof hij de machtigste is, omdat hij de oppergod is, maar eigenlijk kijkt hij nog altijd op tegen zijn grote broer. Zeus was immers de jongste.
Zo, de paarden staan weer op stal, even rust.
Tot morgen. 

Oh ja, als ik je morgen weer zie, zal ik naar je knipogen.