EN WE GAAN NOG NIET NAAR HUIS...

.... NOG LANGE NIET!

Odysseus vertelt:

 “Nadat Agamemnon had gesproken, stormden de Achaeërs, tegen alle verwachtingen in, naar de schepen.
Plotseling stond de godin Athena voor me en spoorde me aan de mannen tegen te houden.
Ik nam eerst de scepter van Agamemnon over, dat zou me macht geven.
En zodra ik een vooraanstaand man of legerleider zag, sprak ik hem toe:

<Man, wat bezielt je? Zo’n lafheid om ’t sein tot vluchten te geven past niet. 
Blijf waar je bent en kalmeer de andere mannen.
Want jij hebt nog niet door wat Atreus’ zoon in de zin had.
Nu beproeft hij de Grieken, maar weldra zal hij hen straffen.
Niet iedereen heeft gehoord wat hij in de krijgsraad gezegd heeft.
Pas ervoor op dat hij boos wordt, want wee dan het volk der Achaeërs:groot is de toorn van een vorst die onder de hoede van Zeus staat!
Híj krijgt van Zeuswege eer, aan hem schenkt Zeus ook zijn vriendschap.>

En wie dan nog staat te schreeuwen, kan van mij een flink pak slaag krijgen.”