HET DUEL: PARIS TEGEN MENELAOS

Menelaos vertelt:

"Alle voorbereidingen werden getroffen.
Het strijdperk werd afgemeten door Odysseus en Hektor.
Daarna baden we tot de goden: 

< Roemrijke, machtige Zeus, van de Ida heersende Vader!
Hij die tussen Trojanen en Grieken de oorlog ontstaan deed,
geef dat híj wordt gedood en Hades’ woning zal ingaan.
Maar laat ons, door dit pact, in vriendschap met elkaar leven.> 

Vervolgens lootten we wie als eerste de speer zou werpen.
Er waren twee steentjes in een bronzen helm gedaan. Hektor schudde en het steentje van Paris sprong eruit.Daarna bewapenden we ons en betraden we het strijdperk.

Paris wierp de eerste speer. Hij raakte mijn schild.Daarna was het mijn beurt.
Mijn speer ging dwars door het schild van Paris en scheurde zijn kleding, maar hij bleef ongedeerd. Ik trok mijn zwaard met de zilveren knoppen en sloeg ermee richting mijn tegenstanders hoofd. Ik raakte echter alleen zijn helmkam. Mijn zwaard viel in drie delen uiteen.
Ik bad tot Zeus, maar hij gaf geen gehoor. Waarom helpt hij mij niet me te wreken?In mijn woede greep ik de pluim van Paris' helm en trok ik hem achteruit. Ik sleurde hem zo mee richting ons kamp. Ik zou hem hebben laten stikken als niet de riem rond zijn kin waarmee zijn helm vast zat knapte.
Daar stond ik dan voor lul met die helm in mijn hand. Hoeveel pech kan een mens hebben?
In mijn radeloosheid greep ik de eerste de beste speer die ik zag. Ik richtte naar…….
…. ja, waarnaar eigenlijk? Ik kon niets meer zien. Ineens was er die nevel. Een dichte nevel waarin je geen hand voor ogen kon zien.
Zo snel die nevel gekomen was, zo snel was die ook weer weg.
En Paris was ook verdwenen."