In de eerste medische geschriften van de Griekse oudheid wordt de pioen als specifiek geneesmiddel tegen epilepsie genoemd, een gebruik dat tot in de 19e eeuw bleef bestaan.
In de moderne kruidengeneeskunde geldt het als een goed middel bij krampen en zenuwstoornissen.
De kroonbladen en de zaden van de pioen zijn giftig. De wortel bevat een glycoside en een stof die de bloedsomloop stimuleert. Het gebruik van de plant wordt niet aangeraden aan zwangere vrouwen. Men dient ook de dosering in acht te nemen.
Eigenschappen: krampopheffend, vaatvernauwend
RECEPTEN
Aambeien:
uitwendig gebruik
30 g. gedroogde wortel op 1 liter water.
10 minuten laten kokencompressen gedrenkt in dit afkooksel aanbrengen
Hartkloppingen:
inwendig gebruik
40 g. gedroogde bloemen op 1 lilter kokend water
10 minuten laten trekken
1 kopje om een aanval te bestrijden
Hoest:
inwendig gebruik
40 g. bloemen op 1 liter kokend water
10 minuten laten trekken
per dag geruime tijd voor of na de maaltijd 3 kopjes innemen
Krampen:
inwendig gebruik
10 g. van de verse wortel op 40 ml. alcohol van 70 % gedurende 10 dagen macereren (zacht laten worden) en daarna filteren
bij kramp: 5 druppels hiervan toevoegen aan een pepermuntaftreksel (thee van verse munt) en dit innemen
Spataderen:
uitwendig gebruik
de benen iedere avond flink inwrijven
20 g. wortel op 1 liter water
10 minuten zacht koken
10 minuten laten trekken en dan zeven
in een donkere fles bewaren
Zenuwachtigheid:
inwendig gebruik
50 g gedroogde bloemen op 1 liter kokend water20 minuten laten trekken
2 kopjes per dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten