die rechtse, de lelijkste van de Achaiers (ook wel Achaeërs = Grieken)
hij had een bochel, was mank, een kale schedel met nog wat plukjes haar
hij sprak met een schelle stem en hij vloekte veel
hij had eeuwig en altijd kritiek op de legerleiders
Thersites was één van de deelnemers aan de expeditie van de Achaeërs tegen Troje. In de Ilias wordt hij door Homeros voorgesteld als lichamelijk gehandicapt, en als dusdanig geldt hij als de lelijkste onder de Grieken, en bovendien als een rancuneuze kwaadspreker van lage komaf. In Ilias II, verzen 212-277, beledigt Thersites Agamemnon, ruit de manschappen tegen hun leiders op en wordt daarom door Odysseus op hardhandige wijze het zwijgen opgelegd.
Hij wordt getypeerd als een brutale, knorrige en humeurige kerel die vanuit een zeker isolement, op expliciete wijze uiting geeft aan zijn frustratie en verbittering, en in ongezouten taal kritiek spuit op alles en nog wat, vooral op de aristocratische aanvoerders en hun beslissingen. Eigenlijk ziet niemand hem graag komen, ook al heeft hij hier en daar misschien nog wat aanhang. Zo is hij de literaire traditie ingegaan als een karikatuur van de ongenuanceerde 'kritikaster', en als een voorloper van de anti-autoritaire, 'plebejische' onruststoker.
In de posthomerische traditie is het oordeel over Thersites enigszins milder. Hier wordt hij voorgesteld als een zoon van Agrius en een verwant van Diomedes, en dus van beteren huize. Thersites zou gedood zijn door Achilles, nadat hij met hem, Achilles, de spot had gedreven omdat hij verliefd werd op de stervende Penthesilea die hij dodelijk had verwond. Achilles moest nadien van deze bloedschuld gereinigd worden op het eiland Lesbos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten