HOMERISCH GELACH

HEPHAISTOS

Hephaistos ziet dat de boel uit de hand gaat lopen.
Hij probeert de gemoederen te sussen en raadt zijn moeder aan zich naar zijn vaders wil te schikken, haar erop wijzende dat hij bij een vorige twist door zijn vader bij een been was gepakt en de Olympos af werd gesmeten.
Hij besloot iedereen van nectar te voorzien. Strompelend op z’n manke benen (gevolg van die val van de Olympos) schenkt hij de bekers van de goden vol.Hem zo zien stuntelen deed ieder der goden uitbarsten in een daverend gelach.

Hephaistos (Gr. Ἥφαιστος) of Hephaestus (Lat.) is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij is de god van de smeedkunst, het vuur en de ambachtslieden en is smid van de goden. Volgens sommige bronnen (Homerus, e.a.) was hij de zoon van Zeus en Hera, volgens anderen (Hesiodus) was hij alleen de zoon van Hera.
De Romeinen stelden hem gelijk aan hun god Vulcanus (ook wel Mulciber). Hij was getrouwd met Aphrodite, maar Aphrodite bedroog hem met haar minnaar Ares, de oorlogsgod.
Hij had sterke armen, zoals elke smid, en onderontwikkelde benen. Hephaestus was echter ook nog mank. In Homerus' Ilias wekt zijn verschijnen bij de goden het ‘Homerisch gelach’. Voor zijn mankheid bestaan twee verklaringen. Volgens de ene was Hephaestus bij een echtelijke twist tussen zijn ouders aanwezig en toen hij zich erin mengde om zijn moeder te verdedigen, pakte zijn vader hem bij een been en wierp hem van de Olympus naar beneden. Een volk uit Thracië, de Sintiërs, dat met een volksverhuizing op Lemnos was terechtgekomen (daar was Hephaestus neergekomen bij zijn val), verpleegde hem maar hij bleef mank.
De andere versie wil dat Hephaestus mank geboren werd en dat uit schaamte Hera besloot zijn geboorte verborgen te houden en hem van de Olympus naar beneden te gooien. Hij kwam in de oceaan terecht, waar hij opgevist werd door Tethys en Eurynome die hem opvoedden in een diepe grote donkere grot bij de zee. Toen hij volwassen geworden was besloot hij om zich te vergelden aan zijn moeder een door hem gesmede gouden troon te schenken. Toen zij daar echter op plaats nam, was ze er plotseling aan vast geketend en niemand behalve Hephaestus kon haar bevrijden. En zo, met kunstgrepen, keerde Hephaestus op de Olympus terug om Hera te bevrijden. Beide bovenstaande verhalen zijn terug te vinden in de Ilias.
Er wordt gezegd dat Zeus, om met Hephaestus op goede voet te komen na diens terugkeer op de Olympus, besloot hem Aphrodite tot echtgenote te geven. Hoewel hij zelf lelijk was had Hephaestus altijd knappe vrouwen: behalve Aphrodite wordt nog melding gemaakt van de als "bevallig" beschreven Charis en van Aglaea, de jongste van de drie Gratiën. Van de zonen van Hephaestus zijn vooral de Argonaut Palaemon, de beeldhouwer Ardalus, de rover Periphetes, die door Theseus werd gedood, en Erichthonlos bekend.

________________________________________________________________________________

Een homerisch gelach is een onbedaarlijk, schaterend, onmenselijk gelach, waarin de Griekse goden konden uitbarsten. 

zoiets dus