Hera vertelt:
“Ik zag dat Poseidon zich om de Grieken bekommerde. Dat ging goed, zolang Zeus het maar niet in de gaten had.
Toen bedacht ik een plan. Ik zou Zeus wel eens een poosje van de strijd afhouden. Een beetje afleiden dus.
Een verleidelijk jurkje aan. Een heerlijk geurtje op. Dan nog even de gordel van Aphrodite lenen, dan zou het zeker wel lukken om Zeus te verleiden.
Ik vertelde Aphrodite natuurlijk niet wat ik van plan was. Nee, ik zei haar dat ik die gordel nodig had om te bemiddelen tussen zeegod Okeanos en zijn vrouw Thetys. Die zijn momenteel zo’n beetje van tafel en bed gescheiden. Het lukte, ze gaf hem mij. Hij paste niet helemaal goed, moest hem wat opvullen, maar het resultaat was geweldig. Dat kon mijn hubby zeker niet weerstaan.
Daarna nog wat ritselen met Hypnos, de god van de slaap. Zodra ik naast Zeus zou liggen, zou hij hem in slaap laten sukkelen. Ik beloofde hem als wederdienst een gouden zetel mét voetenbankje.
Hij weigerde eerst. Hij durfde niet zo goed.
Maar toen ik hem ook nog één van de Gratiën, Pasithea, beloofde als vrouw, hij was daar al zo lang verliefd op, ging hij overstag. Ik moest het echter wel zweren op het water van de Styx.
Daarna ging ik richting Zeus. Hij vroeg me wat ik ging doen. Ik vertelde hem eveneens dat ik op weg was naar Okeanos en Thetys.
Ik zag de lust in zijn ogen toen hij naar me keek.
Hij zei:
< Hera, daar kun je toch ook op een later tijdstip naartoe gaan!
Kom in mijn armen en laat ons samen de liefde genieten. >
Ik deed alsof ik tegenstribbelde. Iedereen zou ons zo kunnen zien daar.
Lachend zei hij:
< Hera, wees maar niet bang dat een van de goden of mensen
iets van ons beiden te zien krijgt. Ik zal ons omhullen in zulk een
dichte nevel van goud dat Helios zelf er niet door kijkt. >
Ondertussen deed Hypnos wat hij beloofd had.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten