INSTRUCTIES

Hermes vertelt:

“Athena kwam naar me toe met een verzoek. Ze vroeg me naar Odysseus te gaan, omdat hij gevaar liep het slachtoffer te worden van de tovenares Kirke. Of ik zo vriendelijk wilde zijn hem het kruid molu te geven en hem te vertellen wat hij daarna moest doen.
Kijk, als je het lief vraagt, dan doe ik dat. Athena smeekte het me bijna. Dus dan doe ik dat graag.
Ik ging naar Aiaia en zag Odysseus daar in het bos lopen. Nou lopen, hij sloop meer. Zijn zwaard in zijn hand; kennelijk bedacht op aanvallers. Ik zag hem nerveus en paranoïde rond zich heen kijken. Ik dacht bij mezelf: ‘rustig blijven Hermes, jongen, loop kalm naar hem toe en zeg wie je bent’.
Ja, want voor je het weet krijg je een zwaard in je vel van zo’n zenuwpees. Wij goden zijn dan wel onsterfelijk, maar niet onkwetsbaar.
Dus ik loop naar hem toe, zeg dat ik Hermes ben en zeg hem wat te doen.
Ik vertelde hem, dat ze hem binnen zal laten en dat ze hem wat te drinken zal geven, wijn met toverkruiden. Dan zal ze hem met haar toverstaf een tikje geven. Als reactie hierop moet Odysseus met getrokken zwaard op haar afspringen en doen alsof hij haar wil doden. Ze zal dan bang worden en vragen of hij met haar het bed in wil duiken. Dat moet hij zeker doen, want dan zal ze hem goed behandelen en ook zijn mannen bevrijden. Maar hij moet er vooral op aandringen dat ze een plechtige eed bij de goden zweert, dat ze hem, wanneer hij helemaal bloot is, niet van zijn kracht en mannelijkheid zal beroven, zijn ballen afsnijden dus. Vooral dat laatste is erg belangrijk.
Daarna gaf ik hem het kruid en maakte ik me uit de voeten.
Kom Odysseus, doe je best! Die Kirke is best een lekker ding. Neem het ervan, Odysseus! Dat zou ik ook doen.”