Francesco Hayez
Nadat we
hadden gegeten sprak ik tot Demodokos: “Het is werkelijk subliem hoe u de oorlog
tegen Troje heeft weten te omschrijven. Het is alsof u er zelf bij geweest was.
Maar kent u misschien ook een lied over het houten paard, het ontwerp van
Epeios, de list van Odysseus?”
Ik vroeg me af wat hij daarvan wist. Een lied over mijn grootste triomf zou me wellicht de trots en vreugde die ik toen voelde opnieuw laten beleven.
De zanger beroerde zijn snaren en begon aan het lied. Hij beschreef het vertrek van de schepen, de verscholen mannen, de angst voor ontdekking of voor vernietiging van het paard, het gesleep naar de stad en het feest bij de nietsvermoedende Trojanen. Voorts bezong hij hoe wij het paard uitstormden, de stad verwoestten en overal moordden en plunderden.
Ik dacht dat ik weer hetzelfde gevoel van overwinning zou hebben als destijds. Maar dat was niet het geval. Ik voelde me vreselijk. Dat verborgen zitten in het paard, al dat moorden, al dat plunderen, zo veel doden, de herinneringen daaraan deden de tranen alweer over mijn wangen stromen. Ik hoop maar dat niemand het gezien heeft.
Ik vroeg me af wat hij daarvan wist. Een lied over mijn grootste triomf zou me wellicht de trots en vreugde die ik toen voelde opnieuw laten beleven.
De zanger beroerde zijn snaren en begon aan het lied. Hij beschreef het vertrek van de schepen, de verscholen mannen, de angst voor ontdekking of voor vernietiging van het paard, het gesleep naar de stad en het feest bij de nietsvermoedende Trojanen. Voorts bezong hij hoe wij het paard uitstormden, de stad verwoestten en overal moordden en plunderden.
Ik dacht dat ik weer hetzelfde gevoel van overwinning zou hebben als destijds. Maar dat was niet het geval. Ik voelde me vreselijk. Dat verborgen zitten in het paard, al dat moorden, al dat plunderen, zo veel doden, de herinneringen daaraan deden de tranen alweer over mijn wangen stromen. Ik hoop maar dat niemand het gezien heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten