Als verhalen doorverteld worden, kunnen ze behoorlijk veranderen. Ze worden vaak aangedikt, kleine details kunnen enorm worden uitvergroot of belangrijke gebeurtenissen worden gemaakt tot futiliteiten.
Eigenlijk kan alles van een verhaal worden veranderd. De hoofdpersonen, de gebeurtenis, de plaats van handeling, ja, alles kan veranderen.
Soms blijft er van het oorspronkelijke verhaal weinig meer over.
Ik hoop maar dat dat dichtertje, hoe heet die ook alweer, ben zijn naam vergeten, Homeros of zoiets, het verhaal van Odysseus niet zal veranderen.
Maar goed, ik zal nu vertellen wat er hier is gebeurd sinds het vertrek van Odysseus.
Enige jaren later kwam er pas weer bezoek. Het waren een jongen en een meisje. Van die opgeschoten brutale pubers. Ik ontdekte ze in mijn keuken, snoepende van al mijn etenswaren. Ze waren hongerig en ze hadden gehoord dat er hier lekker eten was.
Ik vraag me af hoe ze dat te weten zijn gekomen. Iemand moet dat gerucht de wereld in geholpen hebben.
In de eerste instantie wilde ik ze in muizen veranderen, wie knabbelt in mijn huisje, die wordt een muisje, maar ik had me voorgenomen dat nooit meer te doen met bezoekers en het waren eigenlijk nog maar kinderen, dus nodigde ik ze vriendelijk uit om bij mij aan tafel te komen. Dat wilden ze maar wat graag.
Ik liet mijn dienaressen een maaltijd voor hen bereiden en wilde hen vooraf wat te drinken aan bieden. Terwijl ik de wijn plengde, zag ik hen samen smoezen. Ik vond het een vreemd stel.
Plotseling sprong die jongen op me af, trok een mes en zei: “Nu moet je me smeken je niet te doden en met je naar bed te gaan.”
Ik ontweek het mes, greep zijn arm, draaide die op z’n rug en nam het mes van hem af. Ik zei hem, dat ik niet geïnteresseerd was in kleine jongetjes. Vervolgens begon hij helemaal te flippen. Ik pakte hem beet en stopte hem in het varkenshok, Daar moest hij maar blijven totdat hij wat gekalmeerd was.
Hij riep nog naar me: “Ik ben geen kleine jongen, kijk dan!”
En geloof me, dat was niet zijn vinger die hij me liet zien.
Het meisje was de hele tijd rustig blijven staan. Ze verontschuldigde zich voor haar broer. Hij had wat paddestoelen gegeten en daar kon hij niet zo goed tegen. Ze vroeg me of ze mocht kijken hoe het eten bereid werd. Ze wilde graag leren koken. Ik nam haar mee naar de keuken waar de dienaressen druk bezig waren. Daar vroeg ze me of het brood in de oven al gaar was. Ik zei haar dat ik wel even zou gaan kijken. Plotseling gaf ze me een harde duw zodat ik mijn handen aan de oven brandde en rende ze weg, de keuken uit. Ze smeet de deur achter zich dicht en vergrendelde die.
Toen we ons na enige tijd hadden weten te bevrijden ontdekten we dat ze verdwenen waren met medeneming van allerlei goud en kostbaarheden.
Ik ben benieuwd hoe dit verhaal in de loop van de tijd zal gaan veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten