Het was stil op Ogygia nadat Odysseus vertrokken was. Ik voelde me vreselijk alleen. Gelukkig kreeg ik al snel bezoek van enkele Olympiërs. Ze hadden van Hermes vernomen dat ik op zo’n mooi rustig eiland woonde. Hoewel ze het een eind weg vonden, wilden ze toch allemaal graag genieten van de prachtige omgeving hier. En ze vonden het hier schitterend. Ze genoten van alles wat mijn eiland te bieden had.
Na verloop van tijd kwamen er steeds meer goden hierheen. Ach, je weet hoe dat gaat; die vertelt het aan die dat het hier zo mooi en zo rustig is en die vertelt het aan een ander en die ander vertelt het weer aan een ander en voor je het weet komt iedereen hier naartoe omdat het zo lekker rustig is.
En dan opeens vinden ze het té rustig, dan moet er wat georganiseerd worden om wat te doen te hebben. Dan moeten er allerlei voorzieningen komen, onderkomens voor de gasten, eettentjes, nachtclubs en nog veel meer. Hermes opende de ene tent na de andere. Die ziet overal handel in. Het schijnt dat hij van Skylla en Charybdis zelfs een attractiepark heeft gemaakt.
Nu komen ze niet meer voor de rust hierheen, maar omdat er wat te beleven is, omdat het hier zo gezellig druk is.
En niet alleen de goden komen hierheen, ook steeds meer mensen. Die hebben ondertussen ook al vernomen hoe leuk en mooi het hier is. Mijn eiland raakt steeds voller en voller.
Mijn eens zo rustige eiland is ten prooi gevallen aan het massatoerisme. Help!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten