HET VERHAAL VAN T.: BIJ MENELAOS IN SPARTA 2

Simon Vouet - Hélène offrant à Ménélas la potion de la reine Polydamne

Peisistratos verbrak de stilte door te zeggen, dat we de maaltijd niet door onze tranen moesten laten bederven. Hij had gelijk. Helena vond ook dat we maar beter vrolijk konden zijn. Ze deed een of ander kruid in onze wijn dat ons een gelukzalig gevoel gaf. Het was een middel dat ze gekregen had van Polydamna een Egyptische vrouw. En het werkte. Onze gesprekken werden vrolijker.
De volgende dag vroeg Menelaos me naar de reden van mijn komst. Ik vertelde hem alles over de toestand thuis, over de vrijers en hun wangedrag. Menelaos was diep verontwaardigd. Hij vond het een schande dat die klootzakken de plaats van mijn vader in wilden nemen. Helaas kon hij me niet vertellen waar mijn vader was en of hij nog leefde. De laatste keer dat hij hem gezien was, was toen iedereen de kust van Troje verliet. Wel had hij tijdens een van zijn omzwervingen van de zeegod Proteus gehoord dat mijn vader op een ver eiland, Ogygia, werd vastgehouden door de nimf Kalypso. Maar meer wist hij ook niet te vertellen.
Nadat ik dit nieuws had gehoord wilde ik maar één ding: onmiddellijk naar huis. Maar Menelaos stond erop dat we nog wat langer van zijn gastvrijheid zouden genieten, dus bleven we daar nog enkele dagen.