HET VERHAAL VAN T.: VOORBEREIDINGEN

illustratie: Eppo Doeve

Daar op het strand smeekte ik de godin Athena me te helpen. Onmiddellijk kwam ze naar me toe. Dit keer in de vorm van Mentor. Maar ik wist gewoon dat zij het was. Ze zei dat ze me ging helpen. Zij zou zich als mij voordoen en een schip met twintig man voor me ritselen. Dat zou tegen de avond klaar zijn om uit te varen. Tegen die tijd moest ik een flinke hoeveelheid voedsel en wijn verzameld hebben en, wanneer mijn moeder naar haar slaapkamer ging, naar het schip brengen. Daar zou ze me opwachten.
Meteen ging ik op weg naar huis. Ik moest eerst nog langs die klojo’s heen. Die ene, die Antinoös, probeerde me zelfs over te halen bij hen te komen zitten en mee te eten, maar dat dus echt niet. Ik zei hem dat ik toch wel naar Pylos zou gaan, ik zou wel een manier vinden daar had ik hen niet voor nodig. Een van hen riep me nog na, dat ik dan vast wel op zee zou verdwalen en ver van huis zou sterven, net als mijn vader, dan waren ze meteen verlost van mij. Ik stond hen toch maar in de weg.
Ach, ik liet ze maar praten en ging het proviand voor onderweg verzamelen. Daarbij werd ik geholpen door Eurykleia, een van onze oudste dienaressen, die mij al mijn hele leven lang verzorgd heeft. Ik vroeg haar tegen niemand iets te zeggen over mijn plan naar Pylos en naar Sparta te gaan. Ze wilde niet dat ik zou vertrekken. Ze was bang, dat mij iets zou overkomen en zeker bang, dat achter mijn rug om de vrijers een complot tegen mij zouden smeden om me te doden. Volgens haar kon ik beter thuis blijven en de boel in de gaten houden.

Ik stelde haar gerust door te zeggen dat Athena het me had opgedragen. Zij zou over mij waken. Eurykleia moest me wel plechtig beloven het echt tegen niemand te zeggen en zeker niet tegen mijn moeder. Pas over een dag of twaalf, niet eerder, tenzij ze er nadrukkelijk om zou vragen. Dit om haar veel verdriet te besparen.
Tegen de avond bracht ik al het verzamelde naar het schip. Athena, alweer in de gedaante van Mentor, stond me daar al op te wachten. Ze had er voor gezorgd dat ik ongemerkt kon vertrekken door iets in de wijn van de vrijers te doen of zo, zodat die allemaal lagen te slapen.
Snel zetten we alles aan boord, gingen scheep en vertrokken richting Pylos om meer te weten te komen over mijn vader.