TE GAST BIJ EUMAIOS

Theodor van Thulden (1606 - 1669)

Tegen de avond kwamen de knechts met hun kuddes terug. Ter ere van mijn aanwezigheid werd het beste varken geslacht. Ik keek toe hoe hij de plechtigheden voor de goden uitvoerde, de kopharen van het zwijn afsneed en in het vuur wierp, tot de goden bad dat Odysseus, ik dus, maar veilig thuis mocht komen, vlees van het varken afsneed, in een vetlaag wikkelde, bestrooide met gerstemeel en verbrandde. Daarna sneed hij het vlees in zeven delen: vier voor de knechten, één voor hemzelf, één voor mij en één deel voor de nimfen en Hermes. Dat laatste deel legde hij onder het spreken van een gebed apart.
Mijn deel was de rug van het zwijn, het beste deel. Ik voelde mij zeer vereerd en zei hem: “Was jij maar even geliefd aan de goden als aan mij, omdat je mij, een arme sloeber, zo goed verzorgt.”
Na de maaltijd zocht iedereen een plekje om te slapen.
Het is best koud hier. Er staat een harde westenwind en de regen valt met bakken uit de lucht. Ik heb slechts een oude, armoedige mantel die niet echt warm is. Zou Eumaios uit bezorgdheid om mij zijn eigen warme mantel uittrekken en aan mij geven? Dat ga ik eens uitproberen.