Penelope is presented with gifts by the suitors.
David Byers Brown (one picture for every book of the Odyssee)
David Byers Brown (one picture for every book of the Odyssee)
Plotseling
viel er een stilte onder de luidruchtige vrijers. Onmiddellijk zag ik wat daar
de oorzaak van was. Mijn vrouw Penelopeia was samen met twee dienaressen in het
hof gekomen. Mijn hart sloeg een slag over, mijn handen begonnen te trillen. Ze
was met de jaren alleen maar mooier geworden. Ik zag ze op Telemachos toe lopen
en een gesprek met hem aan gaan.
Vanaf mijn plek bij de deurpost kon ik alles goed in de gaten houden. Ik kon vanaf daar ook alles horen wat de vrijers tegen elkaar zeiden. Ik hoorde ze tegen elkaar zeggen hoe graag ze hun speer in haar zouden willen steken. Daarbij maakten ze schunnige heupbewegingen, kwijlend, hun tongen uit hun monden. Ik kon alleen maar denken hoe graag ik mijn speren in hun lijven zou willen werpen.
Geloof me, het is verre van leuk als je geile praatjes over je eigen vrouw hoort van andere mannen. Ik probeerde de vunzige praatjes van dat stelletje hufters te negeren en te luisteren naar het gesprek tussen mijn vrouw en Eurymachos, een van de vrijers die naar haar toe gekomen was. Stilletjes sloop ik wat dichterbij. Ik hoorde ze nog net vleiend zeggen dat ze het tijd vond om weer te hertrouwen nu haar zoon volwassen geworden was.
Dat was iets wat wij twintig jaar geleden overeengekomen waren. Ik had haar opgedragen, in de gesprekken die we samen hadden voordat ik naar Troje vertrok, om, mocht ik sneuvelen en nooit meer terugkeren, te hertrouwen wanneer onze zoon volwassen was.Vervolgens hoorde ik haar zeggen dat ze dat huwelijk haatte. Ze wenste dus liever niet te hertrouwen. En als laatste hoorde ik haar schande spreken over de handelwijze van de vrijers, dat ze niet volgens gebruik aankwamen met geschenken om naar haar hand te dingen, maar kwamen om hier alles op te vreten.
Wat is dat een slimme vrouw! Geschenken uitlokken van de vrijers op een vlijende manier, maar ondertussen…
In haar ogen zag ik echter niets anders dan haat en afkeer.
Vanaf mijn plek bij de deurpost kon ik alles goed in de gaten houden. Ik kon vanaf daar ook alles horen wat de vrijers tegen elkaar zeiden. Ik hoorde ze tegen elkaar zeggen hoe graag ze hun speer in haar zouden willen steken. Daarbij maakten ze schunnige heupbewegingen, kwijlend, hun tongen uit hun monden. Ik kon alleen maar denken hoe graag ik mijn speren in hun lijven zou willen werpen.
Geloof me, het is verre van leuk als je geile praatjes over je eigen vrouw hoort van andere mannen. Ik probeerde de vunzige praatjes van dat stelletje hufters te negeren en te luisteren naar het gesprek tussen mijn vrouw en Eurymachos, een van de vrijers die naar haar toe gekomen was. Stilletjes sloop ik wat dichterbij. Ik hoorde ze nog net vleiend zeggen dat ze het tijd vond om weer te hertrouwen nu haar zoon volwassen geworden was.
Dat was iets wat wij twintig jaar geleden overeengekomen waren. Ik had haar opgedragen, in de gesprekken die we samen hadden voordat ik naar Troje vertrok, om, mocht ik sneuvelen en nooit meer terugkeren, te hertrouwen wanneer onze zoon volwassen was.Vervolgens hoorde ik haar zeggen dat ze dat huwelijk haatte. Ze wenste dus liever niet te hertrouwen. En als laatste hoorde ik haar schande spreken over de handelwijze van de vrijers, dat ze niet volgens gebruik aankwamen met geschenken om naar haar hand te dingen, maar kwamen om hier alles op te vreten.
Wat is dat een slimme vrouw! Geschenken uitlokken van de vrijers op een vlijende manier, maar ondertussen…
In haar ogen zag ik echter niets anders dan haat en afkeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten