Claude Lorrain - Carthago
Een tijdlang bleef
ik twijfelen. Ondertussen bekroop mij steeds meer het gevoel dat ik haar
gebruikte. Was ik zo’n man die een vrouw gebruikte? Wilde ik zo’n man zijn die
een vrouw gebruikte?
Het antwoord was:
nee, dat wilde ik niet.
Maar hoe vertel je
iemand die van je houdt dat je niet van haar houdt?
Hoe moest ik haar
vertellen dat ik haar liefde niet beantwoordde, niet kon beantwoorden? Welke
woorden moest ik gebruiken om haar geen pijn te doen?
Wanneer is het
daarvoor het juiste tijdstip?
Hoe zou ze reageren
als ik het haar vertelde?
Ik kon er ook voor
kiezen haar te zeggen dat ik een tijdje weg zou zijn en er gewoon van door gaan.
Op den duur zou ze wel begrijpen dat het voorbij was. Zou dat laf zijn?
Beslist.
Nee, ik moest het
haar zeker gaan vertellen, ze behoorde gewoon de waarheid te horen. Ze
verdiende het niet om aan het lijntje gehouden te worden met loze beloftes
zodat ze hoop zou houden op iets wat nooit meer zou gaan gebeuren. Ik moest
duidelijk zijn.
In ieder geval
liet ik heimelijk de schepen in gereedheid brengen, zodat we meteen konden
vertrekken indien het uit de hand mocht lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten