Colin
Morison - Andromache Offering Sacrifice to
Hector's Shade
Niet ver van
Actium lag het hooggelegen Buthrotum. Daar zeilden we de haven binnen. Hier
bereikte ons het nieuws dat Helenos, een van Priamos zonen de scepter voerde.
Ik wist niet wat ik hoorde, ik dacht dat allen omgekomen waren.
Hevig verlangde ik
ernaar hem te spreken om hem te vragen wat hem overkomen was.
Onderweg naar
Helenos zag ik ineens een bekend gezicht; het was Andromache, die eens de vrouw
van Hektor was. Ze stond bij een altaar een offer te brengen aan de schim van
haar overleden echtgenoot. Tranen stroomden over haar wangen toen zij mij zag.
Ze dacht eerst dat ik een schim was en kon het haast niet geloven dat ik nog in
leven was. Ze vertelde me dat ze als slavin meegevoerd werd door Neoptolemos en
door hem herhaaldelijk verkracht was. Ze had zelfs kinderen bij hem gekregen.
Neoptolemos had haar echter aan Helenos overgedragen om zelf te trouwen met
Hermione, de dochter van Menelaos en Helena, hetgeen hem niet lukte, want
Orestes, de zoon van Agamemnon, heeft hem om het leven gebracht.
Helenos had een
deel van het rijk, dat hij Chaonië noemde, geërfd en een aantal steden gesticht
gelijk die uit ons land van herkomst.
Wat een droef lot
voor deze hooggeboren vrouw. Ze wenste zich liever omgekomen in de vlammen van
Troje dan als slavin in het bed van haar overwinnaar.
Stel dat mijn
Kreousa ook gevangen genomen was…
Dan had zij ook
het ellendig lot van seksslavin moeten ondergaan. Zou zij dood gelukkiger af
zijn dan wat de overmeesterde Trojaanse vrouwen moeten verdragen? Dit wrede noodlot
is haar bespaard gebleven.
Gelukzalig zijn
zij die gestorven zijn na een vreugdevol leven.
Lord Leighton - Captive Andromache
Geen opmerkingen:
Een reactie posten