GRIME SCENE

Athena vertelt:

“Odysseus was weer terug op Ithaka. Tijd om in actie te komen. Eerst moest ik ervoor zorgen dat hij door niemand ontdekt zou worden. Ik zorgde voor een dikke nevel zodat niemand hem daar kon zien liggen. Vervolgens ging ik naar hem toe in de gedaante van een jonge schaapherder. Dit deed ik natuurlijk om gemakkelijker met Odysseus te kunnen praten en ook wel een beetje om die nurkse Poseidon niet nog pissiger te maken dan hij al was. Ik heb al conflicten genoeg gehad met hem over mijn hulp aan Odysseus.
Maar goed, ik ging dus naar hem toe om hem in te lichten over wat er zich zoal de laatste paar jaren heeft afgespeeld op Ithaka.
Mijn vermomming was perfect. Hij dacht dat echt ik een of andere schaapherder was. Hij vroeg me waar hij beland was. Ik antwoordde dat hij op Ithaka was. Wat was hij blij! Maar tevens ook bedachtzaam. De sluwe vos deed alsof hij van Kreta gevlucht was, omdat iemand hem daar wilde beroven. En hier via een Phoenicisch schip met zijn bezittingen heen gekomen was.
Toen ik dat hoorde moest ik even lachen. Ik vertelde hem, dat ik hem door had en maakte me aan hem bekend. Tevens vertelde ik hem, dat ik hem helaas op zee niet had kunnen bijstaan om de woede van mijn oom Poseidon niet op mijn hals te halen. Maar hier op Ithaka zou ik hem wel zo veel mogelijk kunnen helpen. Allereerst door hem in te lichten over de huidige situatie. Ik vertelde hem alles wat er gebeurd was. De vrijers die naar de hand van zijn vrouw dingen en ondertussen al zijn bezit er door heen jagen met hun slemp- en vreetpartijen.
Ten tweede door hem te helpen zijn geschenken te verstoppen zodat niemand die van hem af zou kunnen nemen.
En ten derde door hem te vermommen als oude man, zodat hij niet herkend zou worden. In die gedaante zou hij de strijd aan moeten gaan met allen die zijn huis, zijn bezit, zijn vrouw en zijn leven zouden willen overnemen.
Ik opende mijn grimekoffer en veranderde hem in een oude man. Veel rimpels, veel lange grijze haren en lenzen, zodat zijn ogen dof zouden lijken. Tenslotte een oude hoed en een oude mantel. Totaal onherkenbaar. Wat ben ik toch goed!
Ik heb hem opgedragen naar Eumaios de zwijnenhoeder te gaan. Hij zal een trouwe bondgenoot voor hem zijn. Zo iemand kan hij wel gebruiken op dit moment.
Ikzelf ga richting Sparta. Daar heb ik zijn zoon, Telemachos, voor diens veiligheid heen gestuurd. Het wordt tijd dat die terugkomt naar Ithaka en met zijn vader herenigd wordt.”