Ik werd wakker op het strand van een vreemd eiland. Ik had geen idee waar ik was. De Phaiaken waren verdwenen. Waar was ik nu toch weer terechtgekomen? Weer in een vreemd land? De Phaiaken hadden me nog zo beloofd me naar Ithaka te brengen. Hadden ze me bedrogen? Of hebben die scheepslui mij belazerd en mij gewoon ergens achter gelaten en mijn geschenken gejat? Nee, dat niet. Alle kostbaarheden die ik gekregen had, lagen naast me op het strand. Niets ontbrak.
Ik keek nog eens om me heen. Veel kon ik niet zien, het was behoorlijk mistig. Door die nevel kon ik het landschap met moeite onderscheiden. Ik zag wat steile klippen, stille kreken en bloeiende bomen.
Heel in de verte zie ik iemand lopen. Ik denk dat het een schaapherder is. Hij komt mijn richting op. Ik zal hem zo meteen eens vragen in welke streek ik ben aangeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten